Είμαστε στο 2008. Κι όμως είναι σαν να είμαστε κάπου στο 67 με 73. Τότε ήταν το καθεστώς που έδινε το δικαίωμα στον αστυνομικό να σηκώσει το όπλο, να σημαδέψει και να σκοτώσει.
Κι όμως σήμερα στη φαινομενική δημοκρατία που ζούμε τα ίδια δε συμβαίνουν; Τα ίδια έγιναν το 85, όπως παραθέσαμε και πριν, τα ίδια έγιναν και το Σάββατο το βράδυ.
Νεκρός, που δολοφονήθηκε από το κράτος, που δολοφονήθηκε από αυτούς που έπρεπε να τους προστατεύουν. Κι αντί γι αυτό, τι κάνουν;
Και δεν είναι μόνο η χούντα της αστυνομίας και του κράτους. Είναι και η χούντα των ΜΜΕ. Είδαμε όλοι πως πήγανε να περάσουν στην αρχή το θέμα. Είδαμε όλοι τι παρουσίασαν. Για κακή τους τύχη όμως άλλα είπαν οι μάρτυρες. Και μετά άρχισε τις πρώτες μέρες η εκμετάλλευση του θανάτου. Η εκμετάλλευση του ονόματος του παιδιού. Και μετά από 2 μέρες, ξεχάστηκε κι αυτό. Κι άρχισαν να προβάλουν και να ασχολούνται μόνο με τα επεισόδια προβάλλοντας τα μόνο από τη μία πλευρά. Και που και που για λίγο δείχνουν και κανα μπάτσο να χτυπάει ή να ρείχνει πυροβολισμούς. Δεν είμαι από αυτούς που κάθονται και βλέπουν τις ειδήσεις. Άλλωστε τις δύο τελευταίες μέρες δεν είμαι πριν τις 6-7 το απόγευμα στο σπίτι, για να βλέπω συνέχεια. Αλλά αυτό το λίγο που παρακαλουθώ, με κάνει να φανταστώ και σύμφωνα και με αυτά που μου λένε οι άλλοι, να καταλάβω πως είναι και το υπόλοιπο. Προτιμώ την ενημέρωση μέσω διάφορων sites ή blogs, παρά ενός ξεπουλημένου καναλιού.
Ξέραμε ότι δεν ζούσαμε σε δημοκρατία, τώρα νομίζω ότι το καταλάβαμε κιόλας...
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008
Η χούντα του 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Για τα επεισόδια, τα κίνητρα των ... "επαναστατών", την προσέγγιση των ΜΜΕ, κτλ. έχουμε ήδη ανταλλάξει κάποιες σκέψεις.
Εδώ θα ήθελα να σχολιάσω κάτι που γράφεις κατ' επανάληψη και μάλιστα με έναν τόνο περηφάνειας. Ότι δηλαδή δεν ενημερώνεσαι από τα τηλεοπτικά κανάλια, αλλά από το διαδίκτυο και κάποια blogs. Η μαγκιά δεν είναι να αποκλείεις κάποια πηγή πληροφόρησης επειδή δεν σου ταιριάζει. Το σωστό είναι να παρακολουθείς το σύνολο των μέσων ή τέλος πάντων ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα, από διάφορες κατευθύνσεις. Και όχι να διαβάζεις μόνο αυτούς με τη γνώμη των οποίων συμφωνείς. Από τα blog στα οποία παραπέμπεις συμπεραίνω ότι διαβάζεις κυρίως τους δημοσιογράφους του αριστερού χώρου. Γιατί δεν είναι και τόσο κρυφή η ταυτότητα του "τρωκτικού". Δεν είναι όλοι οι bloggers αντιεξουσιαστές και αναρχικοί. Δεν μονοπωλούν και αυτό το μετερίζι.
Διάβασα κι εγώ πολλά blogs αυτές τις μέρες, όχι μόνο αριστεριστών, αλλά και ανθρώπων που απλά σχολιάζουν την καθημερινότητα και δεν επικροτούσαν (ο καθένας για τους δικούς του λόγους) τα επεισόδια. Αν θες, ρίξε μια ματιά στο ellasdevil.blogspot.com και στο e-rooster.gr. Η γοητεία του διαδικτύου και πιο συγκεκριμένα των ιστολογίων είναι ακριβώς αυτή: η δυνατότητα σε όλους να εκφράσουν ελεύθερα τη γνώμη τους και η ποικιλία των απόψεων που ανταλλάσσονται. Το να περιορίζουμε τις πηγές πληροφόρησής μας μόνο σε αυτά που μας ταιριάζουν δεν είναι και τόσο δημοκρατικό... = )
Δεν ειπα οτι δεν βλεπω τηλεοραση. Αλλα απο τη στιγμη που ειναι κολλημενοι και ξερω τι θα δειξουν, δεν θα κατσω να ασχοληθω και πολυ. Εχθες το βραδυ εβλεπα ειδησεις και αφου ειπε οτι ειπε για τον κουγια και τους μπατσους ειπε: "μετα την ειρηνικη πορεια που ειχαμε στο κεντρο της αθηνας ειχαμε και επισοδεια, παμε να δουμε το ρεπορταζ".
Για πες μου γιατι εστιαζουν στα επισοδεια και οχι στην ειρηνικη πορεια.
Το troktiko αν εχεις δει, εχει απ' ολες τις αποψεις, για το λογο οτι βαζει και σχολια αναγνωστων. Απλα πληροφοριακα το λεω. Στοχος του ειναι να ενημερωσει για τα παντα. Λεει τα παντα και δεν κρυβεται, γιατι απλα, μαλλον, δεν εχει συμφεροντα οπως τα καναλια.
Τον τονο περηφανειας που τον ειδες; Ποιος μπορει να ειναι περηφανος για το οτιδηποτε αυτες τις μερες; Οταν σε σκοτωνουν, για ποιο λογο να εισαι περηφανος;
Δημοσίευση σχολίου