Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Η ζωή ενός Μύθου...

Σαν σήμερα πριν από 19 χρόνια ήρθε στη ζωή ένα πλάσμα , μα τι πλάσμα...Τα πρώτα χρόνια της πολυτάραχης ζωής του ήταν γεμάτα βία (κάπως έτσι αρχίζουν οι κουκουλοφόροι)...Δάγκωνε και χτύπαγε τα παιδάκια στο σχολείο ενώ τα κατηγορούσε κιόλας οτι έκλεβαν τα γομάκια του...(αν είναι δηλαδή δυνατόν...ασχολιόταν με γομάκια...)!

Έτσι κύλησαν τα χρόνια και το πλάσμα αυτό μεγάλωνε και σταμάτησε να βιαιοπραγεί πάνω στα άλλα παιδάκια αλλά άρχισε να τα σχολιάζει συνέχεια και συνέχεια μαζί με ένα μελαχρινό διάβολο και ένα ξανθό αγγελούδι....Και ενώ τα χρόνια περνούσαν ο σχολιασμός παρέμενε αναπόσπαστο μέρος της ζωής του αν και σε αυτήν προστέθηκαν οι κοπάνες και τα ξενύχτια (με δικαιολογία τον ύπνο σε κάποιο φιλικό πρόσωπο)!

Και η μεγάλη ώρα έφτανε σιγά σιγά...Η εισοδός του στο Πανεπιστήμιο ήταν πια αλήθεια...!Αν και ακόμα και τότε παιδάκι παρέμενε αφού ήταν ακόμα ανήλικο...Έτσι έμεινε και σε όλους να το φωνάζουν ως το "ΑΝΗΛΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ"...!Παρ΄'ολα αυτά τίποτα δεν το εμπόδισε να κάνει άστατη ζωή...Ξενύχτια σε club και σε party και γνωριμίες με διάφορα άτομα..Γνωριμίες όλων των ειδών...Για παράδειγμα ένας ταξιδευτής που της έλεγε ιστορίες από τα ταξίδια του , ένας τρελός με τις γάτες με αποτέλεσμα να μιλάει μόνο για αυτές , μια τρελή που κανέναν δεν ήθελε κοντά της και όλους τους είχε δίπλα της και διάφορες άλλες μεγάλες προσωπικότητες της κοινωνίας!

Σήμερα είναι πια 19 χρονών και είναι γεμάτο εμπειρίες απο την μέχρι τώρα πορεία του στη ζωή!Ατενίζει το μέλλον με ευτυχία και υποψιάζεται πως κάποτε θα κάνει το μεγάλο άλμα και θα καταφέρει να περάσει κανένα μάθημε με σκόπο στο μέλλον (μακρινό) να πάρει πτυχίο...Ο χρόνος θα δείξει τι θα γινει στη συνέχεια της ζωής του..

Χρόνια πολλά Γεωργία ....

6 σχόλια:

Fouska είπε...

Mιχαλιοοοοοοοοο ελπίζω να μην πάθεις σοκ μόλις διβάσεις την ανάρτηση...

Michalis είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑ. ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ.

Κατερινιό έγραψες. Πολύ καλή η ανάρτηση. Θα τη σχολιάσω μόλις βρω λίγο παραπάνω χρόνο, γιατί τώρα με πιέζει το continue.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστω πολυ Μιχαλιοοοοοοο!!!!!Να σαι καλα και καλα μυαλα....Κατερινα οντως ζωγραφισες!!!!Σ'ευχαριστω πολυ που μου αφιερωσες την αναρτηση αυτη(ενταξει το ξερω οτι ειμαι μεγαλη προσωπικοτητα και πηγη εμπνευσης για ολους αλλα δεν περιμενα και κατι τετοιο)...Πως τα ειπες ομως...Υπεροχα!!!Καταρχας εχω να δηλωσω οτι δε φταιω εγω για το βιαιο χαρακτηρα μου,τα αλλα καλοπαιδα φταιγανε!!!!Δηλαδη να μην αντιδραω καθολου;;Οταν μου εκλεβαν τα αγαπημενα μου γομακια(το αλλο τμημα οργανωνε ολες τις κλεψιες,το καταγγελω) ή μου εσπαγαν ΚΑΤΑΛΑΘΟΣ και καλα τα πραγματα μου να κατσω με σταυρωμενα χερια;Ε οχι!!!Επισης αναπολησα τις σημαντικες μου γνωριμιες....Τι γνωριμιες,εμπειριες ζωης θα ελεγα...Τελικα μετα απο αυτα σκεφτομαι να γραψω την αυτοβιογραφια μου...Εχω τοσα να διηγηθω αφηστε που θα πουλησει τρελα...Χρονια μου πολλα λοιπον!!!Και αντε και υδραυλικοι!!!

Ανώνυμος είπε...

Επισης τι ωραια φωτογραφια που μου εβαλες!!!!Ενταξει,το ξερω οτι μοιαζω με νεραιδα αλλα και συ πια να διαδοσεις παντου την απιστευτη ομορφια μου;...χαχαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Σ αυτο το σημειο θα ηθελα να ευχαριστησω δημοσια,τον ξανθο αγγελο(;;) και το μελαχρινο διαβολο,που ειναι τοσα χρονια στη ζωη μου,συνοδοιποροι και συναγωνιστες,και παντα προθυμοι οχι μονο για σχολιασμους καθε ειδους αλλα και για οτι μα οτι αλλο μας ερθει στο κεφαλι...Σας αγαπω πολυ πολυ μεχρι τον ουρανο!!!!!!(πρεπει να κοψω την πολυ τηλεοραση-και αλλα πολλα τωρα που το σκεφτομαι-ΤΕΛΟΣ)...

Πνιγούρα Μαρία είπε...

Γεούλι δεν έχεις παράπονο!!!Κοίτα ολόκηρη ανάρτηση σου αφιέρωσε το Κατερινιώ!!Και τι ανάρτηση! Για την πολυτάραχη και θυελλώδη ζωή σου που αξίζει να γράψεις σε μία αυτοβιογραφία βρε αδερφέ...
Επίσης Μιχάλη με απογοητεύεις..Αυτή η ανάρτηση ενδείκνυται για ζουμερά σχόλια..Ελα ελα περιμένω κι άλλα από εσένα μη με απογοητεύσεις!

υ.γ. Είμαι και εγώ μάρτυρας ότι δεν έφταιγε η Γέα για τα γομάκια..Το ηλίθιο ΣΤ'1 οργάνωνε ληστείες στα διαλείμματα για αυτά τα γομάκια!!Ε όχι!Δε θα το αφήναμε να περάσει έτσι!Τώρα για τη στέκα...Τι να πω και εγώ?