Τρίτη 27 Μαΐου 2008

Το κουτί της Πανδώρας - Παιδεία

Καταρχήν να ευχαριστήσω τη Δάφνη (dapnipako) που μου έστειλε τη διεύθυνση για την εκπομπή σχετικά με την παιδεία που είχε το κουτί της Πανδώρας. Είναι πολύ ενδιαφέρον το ρεπορτάζ και νομίζω ότι αξίζει κάποιος να αφιερώσει μία ώρα από το χρόνο του για να το δει. Άλλωστε τι είναι μία ώρα μπροστά στην αιωνιότητα;

Και να πω, ότι το έβαλα σε καινούργια ανάρτηση, γιατί για σχόλιο θα ήταν υπερβολικά μεγάλο και θα με έκραζε καμιά Κατερίνα.

Στο θέμα μας λοιπόν. Θα ξεκινήσω από τη μητέρα ενός μαθητή που μίλησε στην αρχή. Φάνηκε πως η υπερβολή ήταν το κυρίαρχο στοιχείο και νομίζω ότι αντιπροσωπεύει, δυστυχώς, πολλές οικογένειες μαθητών σήμερα. Ειδικό φαγητό, σιγανή ομιλία, δεν δέχεται κόσμο στο σπίτι, κλεισμένη σε κάποιο άλλο δωμάτιο. Συγνώμη κιόλας, αλλά αυτή ή ο γιος της δίνει πανελλήνιες; Γιατί με μπέρδεψε. Αν έρθει δηλαδή κόσμος στο σπίτι τί θα γίνει; Το παιδί θα πρέπει να κάτσει στο δωμάτιο του και να διαβάσει, χωρίς να τον απασχολεί τι γίνεται γύρω του. Και όπως είπε και ο Ξηνταράς (ψυχολόγος) και έχει απόλυτο δίκιο, οι γονείς δημιουργούν πολύ άγχος στα παιδιά και εφαρμόζουν λάθος μεθόδους που οδηγούν σε αυτό.

Κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ μίλησαν, όπως ήταν φυσιολογικό, και μαθητές. Νομίζω ότι και εκεί βρήκα μια υπερβολή. Μάλιστα η Έλενα, μαθήτρια της Γ' λυκείου, είπε ότι διαβάζει 10 το πρωί με 10 το βράδυ με διάλειμμα μόνο για φαγητό. Και κάποιος στη συνέχεια είπε ότι οι μαθητές διαβάζουν 18 ώρες την ημέρα, 6 σχολείο, 6 φροντιστήριο και 6 διάβασμα στο σπίτι. Και να κάνω την εξής ερώτηση. Εγώ πως καθόμουνα και 3 ώρες στον υπολογιστή, και κοιμόμουνα και 7 ώρες; Μάλλον ήμουνα σε κάποιον άλλον πλανήτη που η μέρα διαρκεί πιο πολύ.

Φυσικά ακούστηκαν και πολύ σωστά πράγματα μέσα στο ρεπορτάζ. Όπως ότι το σχολείο δημιουργεί παθητικοποιημένους ανθρώπους, για να εξυπηρετήσει κάποιο σκοπό και κανείς δεν προσπαθεί να το αλλάξει αυτό, γιατί απλά τον βολεύει. Επίσης πολύ σωστή ήταν η άποψη ότι πώς μπορείς να διαμορφώσεις τον χαρακτήρα σου και τις απόψεις σου όταν διαβάζεις πολύ, όταν δεν έχεις όσο ελεύθερο χρόνο χρειάζεσαι;

Γιατί το σχολείο είναι για να μορφώνει και όχι για να εξοντώνει.

Δυστυχώς ο μαθητής ακολουθεί τα όνειρα των άλλων και όχι τα δικά του. Οι γονείς θέλουν να δουν το παιδί τους να πετυχαίνει ότι αυτοί δεν κατάφεραν. Γιατί έχουμε φτάσει στην Ελλάδα να θεωρούμε ότι η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και μία θέση σε αυτό ταυτίζεται με την επιτυχία, φαντασιακά όμως όπως είπε και ο Βαξεβάνης.

Δυστυχώς έχουμε φτάσει σε καταστάσεις που οι γονείς συναινούν τα παιδιά τους να μην πηγαίνουν στο σχολείο πριν τις πανελλήνιες για να διαβάσουν, ενώ το υπουργείο λέει ότι όλα πηγαίνουν καλά. Δεν λέω και εγώ το έκανα, αλλά αναγκάζεσαι, γιατί εκεί σε οδηγεί το σύστημα. Γιατί αν δεν το κάνεις δεν θα πετύχεις να μπεις. Αλλά το σχολείο δεν πρέπει να συνδέεται μόνο με τις πανελλήνιες. Μάλιστα όπως αναφέρει και η σχετική μελέτη που παρουσιάζεται στο ρεπορτάζ, οι γονείς δαπανούν γύρω στα 2 δις € κάθε χρόνο στο σύνολό τους. Θα μπορούσαν δηλαδή να αγοράσουν το ποσοστό που αγόρασαν οι Γερμανοί στον ΟΤΕ.

Επίσης μου φάνηκε πολύ αποκαρδιωτικό, ότι παραμελούμε την υγεία μας, για να διαβάζουμε. Λέει μαθήτρια της δευτέρας λυκείου: «Με αφήνει παγερά αδιάφορη το να κάνω μία ώρα γυμναστική, γιατί έχω να διαβάσω γνωστό». Και είναι ακόμα στη δευτέρα. Δεν λέω να πας σε γυμναστήριο ή να γραφτείς σε μία ομάδα, αλλά το να πηγαίνεις για τρέξιμο ή για κανα μπασκετάκι ή ποδόσφαιρο δεν είναι κακό. Και θεωρώ εντελώς απαράδεκτο αυτό που είπε ο πρόεδρος των καθηγητών της Δ. Αθηνών: «Θα έπρεπε να υπάρχουν ομάδες αθλητισμού, ομάδες θεάτρου κτλ, όπως συμβαίνει στα καλά σχολεία της χώρας, τα ιδιωτικά σχολεία». Ε, αφού εκεί θέλετε να καταλήξουμε, στην εμπορευματοποίηση και της παιδείας, ένα έχω να πω, ειρωνικά πάντα, ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ.

ΑΦΟΥ ΑΥΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ.

6 σχόλια:

dapnipako είπε...

Καταρχας να σου πω οτι κ εγω σε ευχαριστω στην τελευταια μου αναρτηση που μου εμαθες το κουτι της πανδωρας. Σε αυτο με τη γυμναστικη συμφωνω... Βεβαια ηθελα να πηγαινω γυμναστηριο η για χορο... Αλλα το γυμναστηριο ήταν μιση ωρα αποσταση απο το σπιτι μου με τα ποδια κ η μαμα μου δεν μπορουσε να με πηγαινει! Την αντιστοιχη 2α λυκειου εκανα παλι καλα μια ωρα ελ.παρ.χορους στο σχολειο και καθε σαββατοκυριακο CAS (Creativity-Activity-Service) με διαφορες δραστηριοτητες. Στην αντιστοιχη 3η λυκειου, δεν μπορουσα να μενω στο σχολειο για χορους και δεν ειχαμε CAS. Εφτασα κ εγω στα ορια του να αρρωστησω οποτε κ αποφασισα οτι (αφου ειχα τελειωσει ολες μου τις εργασιες κ το περισσοτερο διαβασμα μεχρι τη μεση της χρονιας) θα επρεπε να ημουν πιο χαλαρη και αρχισα να βγαζω βολτα το σκυλο μου για τουλαχιστον 1 ωρα. Εγω ομως θα πω κατι αλλο... δεν νομιζω οτι φταιει το σχολειο καταποκλειστικοτητα (αν κ ναι στις τελευταιες ταξεις δεν υπαρχει γυμναστικη στο σχολειο) για τη μη ασκηση μας, καθως κ με αλλα ενδιαφεροντα, αλλα ολοκληρη η κονωνια! Οι νεοι προτιμουν να βγαινουν Παρασκευη, Σαββατο, Κυριακη, παρα να πανε να κανουν καποιο αθλημα σαν παρεα. Αυτα ειναι τα κοινωνικα προτυπα που παρεχονται μεσα απο την τηλεοραση κ με την ελλειπη εκπαιδευση ενισχυονται!
Οσο για τα ιδιωτικα, επειδη εγω σε ιδιωτικο πηγαινα (ευτυχως και δυστυχως), εχω να πω οτι ναι ειναι αδικο να αναγκαζομαστε να πηγαινουμε σε ιδιωτικα ή κανουμε ιδιαιτερα... Ειμαι ευχαριστημενη γιατι πηρα μια αξιολογη παιδεια, αλλα λιγοι ηταν οι μαθητες που ερχοντουσαν στο σχολειο για να μαθουν και οχι για να κανουν επιδειξη μοδας, χρηματων κ.λ.π. και γιαυτο και το δυστυχως στην παρενθεση...
Τελος επειδη ειναι και μεγαλο το σχολειο και θα παραπονιεστε παλι, μια ερώτηση:
Τωρα στο πανεπιστημιο νιωθεις οτι μαθαινεις πραγματικα? Γιατι εγω οχι! Λυπαμαι τα τοσα χρονια που πληρωναν οι γονεις μου και τον κοπο μου να ξεφυγω απο την παπαγαλια και τωρα ξαναγυρισα σε ενα τετοιο συστημα! Απεφυγα τις πανελληνιες και φετος με τις εξετασεις του πανεπιστημιου νιωθω οτι ισως περασα απο εναν τροπο εξετασεων σαν των πανελληνιων που απεφυγα και τωρα ξαναγυρισα... Κι οχι τιποτα αλλο εχω και ενα προβλημα υγειας που εντεινεται με το στρες και οταν εντεινεται με αγχωνει γιατι δεν νιωθω και σωματικα καλα... Τεσπα για να κλεισω, απλα αναρωτιεμαι αν ειναι κατι γενικοτερο η δημιουργια παθητικων πολιτων. Γιατι εγω πια δε βρισκομαι στην Ελλαδα, αλλα στην Αγγλια...
σορρυ για ενδεχομενα ορθρογραφικα λαθη και μια τελευταια ερωτηση, τι σπουδαζεις?

Michalis είπε...

Θα συμφωνησω απολυτα σε αυτο που λες, οτι προτιμουν να πανε εξω παρα να πανε για καποιο αθλημα ως παρεα. Δυστυχως αυτο συμβαινει γιατι ετσι προβαλεται και στην Ελλαδα μας αρεσει να κανουμε και να ακουμε(ακομα χειροτερα) οτι μας προβαλουν. Δεν μπορουμε να ξεκολλησουμε με τιποτα. Και επειδη μας προβαλλουν το αυτοκινητο, εμεις κολλαμε σε αυτο και δεν προτιμαμε το ποδηλατο. Παραδειγμα λεω.
Για να σου λυσω την απορία υπαρχει γυμναστικη στην γ' λυκειου. Μια ωρα την εβδομαδα. Στο τμημα μου στο σχολειο, εγω και αλλοι 2-3 παιζαμε μπασκετ. Οι υπολοιποι καθονταν. Ειτε γιατι βαριόντουσαν είτε γιατι ειχανε κατι να διαβασουνε. Εγω παλι την περιμενα πως και πως αυτη την ωρα. Γιατι ξεφευγες λιγο. Οπως και κανα σαββατο απογευμα που πηγαιναμε καμια φορα για μπασκετ.
Για το δευτερο μερος, απλα να σου πω οτι εγω ημουν τεχνολογικη κατευθυνση, που αν προσπαθησεις να παπαγαλισεις την εχεις πατησει. Δεν μπορεις να το κανεις ουτε στη φυσικη, ουτε στα μαθητικα, γιατι δεν ειναι ιστορια ή αρχαια. Μεχρι και την αρχη οργανωση και διοικηση επιχειρησεων, που ηταν εντελως θεωρητικο μαθημα, ουτε να το θυμαμαι δεν θελω, εγω δεν μπορεσα ποτε να το παπαγαλισω, και ας ηθελαν να το μαθουμε ετσι. Απο εκει και περα, εδω στο πανεπιστημιο, επειδη σπουδαζω ηλεκτρολογος μηχανικος και μηχανικος υπολογιστων, δεν εχουμε θεωρητικα μαθηματα. Στο 1ο ετος, νομιζω και στο 2ο, τα μαθηματα ειναι πιο γενικα, μαθηματικα, φυσικες, ευτυχως εχουμε και προγραμματισμους, οποτε δεν μπορεις να παπαγαλισεις. Μετα το 3ο ετος παμε στα σημαντικα πραγματα που πραγματικα εχουν σχεση με το αντικειμενο με τη σχολη μας και αν σου αρεσει πραγματικα αυτο νομιζω οτι μαθαινεις.
Προσωπικα δεν μπορεσα ποτε να παπαγαλισω. Ηταν το χειροτερο που ειχα να αντιμετωπισω. Μεχρι και την ιστορια σε παλιοτερες ταξεις απο την γ' λυκειου τη μαθαινα οπως μπορουσα. Κυριως προσπαθουσα να πιασω το νοημα.
Ας σταματησω, γιατι ειναι και πρωι και εγω γραφω παλι εκθεσεις!!! Εσυ τι σπουδαζεις στην Αγγλια;

dapnipako είπε...

Φαρμακευτικη σπουδαζω...
Οσο για τη γυμναστικη το ξέρω οτι η τριτη λυκειου εχει μονο μια ωρα γυμναστικη... και στο σχολείο μου οι περισσοτεροι διαβαζαν ή κουτσομπολευαν... εκαναν διαλειμα, ειδικα τα κοριτσια...
Εμεις (αυτοι που δεν ηταν λυκειο) δεν ειχαμε καμια ωρα γυμναστικη, αλλα ειχαμε τις εκδρομες τα Σ/Κ... Το θέμα είναι ότι οι περισσοτεροι ερχοντουσαν μονο κ μονο για να μαζεψουν ποντους και δεν τους εγινε συνηθεια να το συνεχισουν και μετα ως μια εναλακτικη μορφη διασκεδασης...

Weirdo είπε...

Μελλοντική συνάδελφος δηλαδή(αν όλα μου παν καλά)...
1) Για την γυμναστική στα σχολεία: Συμφωνώ να γυμναστείτε! Εντάξει δεν λέω ίσως να είναι σωστό να γυμναζόμαστε. Αλλά τουλάχιστον όχι έτσι... Γυμναστική με αξιολόγηση;!; Να είχαμε τίποτα εγκαταστάσεις να κάναμε τίποτα ενδιαφέρον, τότε ίσως να έβρισκε και ο καθένας κάτι που να μπορεί να κάνει και να το έκανε. Αλλά έτσι όπως είναι τα πράγματα, εγώ ήμουν σε εκείνους που δεν την περίμεναν πως και πως την ώρα της γυμναστικής.
2) Όσον αφορά την απομνημόνευση του μαθήματος(a.k.a. παπαγαλία): Ίσως το μεγαλύτερο λάθος του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Σίγουρα είναι χρήσιμο να έχει κάποιος γνώσεις με μορφή πληροφορίας, αλλά στην εποχή των πληροφοριών, που ζούμε, πιο σημαντικό είναι να ξέρουμε να διαλέγουμε πληροφορίες παρά να τις απομνημονεύουμε δεδομένης της ευκολίας που υπάρχει στο να τις βρούμε...
Και κάτι ακόμα ρε Μιχαλιό. Μια χαρά βοηθάει η παπαγαλία στα Μαθηματικά και την Φυσική. Θυμάσαι κατηγορίες ασκήσεων, μεθοδολογίες, βήματα, κτλ. Άλλοι σε μεγαλύτερο βαθμό, άλλο σε μικρότερο. Μην πεις ότι δεν το έκανες καθόλου, γιατί τότε αν λες αλήθεια, έπρεπε να πας μαθηματικό και να μην χαραμίζεις το μυαλό σου στους ηλεκτρολόγους. Σξέψου το: Δύσκολο θέμα είναι ένα θέμα που δεν έχουμε ξαναδεί παρόμοιο, κάτι το οποίο πρέπει να σκεφτούμε πως να το λύσουμε από την αρχή. Όλη η προετοιμασία που κάναμε γι' αυτά τα μαθήματα ήταν να λύνουμε ασκήσεις ώστε να ξέρουμε τί θα κάνουμε αν πέσει κάτι παρόμοιο...

Πάλι σεντόνι έγραψα...

Michalis είπε...

Ετσι οπως το λες για τα μαθηματικα και τη φυσικη νομιζω οτι εχεις δικιο. Αλλα μην φτασουμε να λεμε οτι ειναι το ιδιο με την παπαγαλια των αρχαιων και της ιστοριας. Γιατι στα μαθηματικα πρεπει να σκεφτεις πως θα λυσεις κατι. Και επεισης γιατι να πηγαινα μαθηματικο, αφου δεν θα μου αρεσε; Οι υπολογιστες μου αρεσαν, στους υπολογιστες ηρθα.

dapnipako είπε...

Καλα για το μελλοντικη συναδελφος... αστο καλυτερα να τα πουμε σε 3 χρονια οταν θα παιρνω η δε θα παιρνω πτυχιο!
Η αξιολογηση στη γυμναστικη δε μου αρεσε ουτε και εμενα... Νομιζω μας εβαζε σε μεγαλο ανταγωνισμο... Ειδικα στο γυμνασιο... Ολοι σχολιαζαν (θετικα) ποιος ετρεξε πιο γρηγορα, ποιος τερματισε πρωτος, αλλα και ποιος τελευταιος η και ποιος δεν ηταν και τοσο καλος... (αρνητικα σχολια) Το αντιθετο βεβαια γινοταν με τα μαθηματα!

Οσο για την απομνημονευση, ολους τους τυπους που πρεπει να θυμομαστε και καταληγουμε να μην μπορουμε να τους εφαρμοζουμε στην πραξη θα επρεπε να μας τους δινουν... Βεβαια απο την αλλη αν εισαι νοσοκομειακος φαρμακοποιος και θελεις να υπολογισεις γρηγορα μια δοση δεν μπορεις να πεις μισο λεπτο να κοιταξω να βρω τον τυπο... αλλα νομιζω παντως πως του τυπους του μαθαινεις σιγα σιγα και οσο περισσοτερο τους χρησιμοποιεις! Ενω ο τροπος με τον οποιο χρησιμοποιησεις τους τυπους σε οποιαδηποτε περιπτωση δεν μαθαινεται ετσι απλα!