Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς...

Βόλος,29 Μαΐου 2011

Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι από τη Κυριακή 29 Μαΐου στην παραλία του Βόλου όπου πλήθος κόσμου μαζεύτηκε για 5η συνεχόμενη μπροστά στο Πανεπιστήμιο για να διαμαρτυρηθεί παρέα με τους υπόλοιπους "αγανακτισμένους" της πόλης.

Στο Βόλο από την Τετάρτη 25 Μαΐου καθημερινά όλο και περισσότερος κόσμος δίνει το παρών στους Αγανακτισμένους. Όλα ξεκίνησαν την Τρίτη 24 Μαΐου από μια ομάδα στο facebook με όνομα "Αγανακτισμένοι στην παραλία του Βόλου". Την επόμενη μέρα, η ομάδα μετρούσε 2000 άτομα και είχε διαδοθεί σε όλη την πόλη το ραντεβού που έδινε για ειρηνική διαμαρτυρία στην παραλία της πόλης έξω από το Πανεπιστήμιο.

Την Τετάρτη έγινε το πρώτο μάζεμα. Πολλοίς κόσμος κατηφόρισε στην παραλία. Άλλοι από περιέργεια και άλλοι από αγανάκτηση. Οικογένειες, παρέες φοιτητών, άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας. Όλοι εκεί. Η πρώτη προσπάθεια για συζήτηση έγινε μέσω δυο ηχείων και ένα μικρόφωνο. Μέχρι αργά το βράδυ, η παραλία συνέχιζε να σφύζει από ζωή και ο κόσμος να μιλάει στο μικρόφωνο για όλα αυτά που τον οδήγησαν εκεί.

Τις επόμενες μέρες μέχρι την Κυριακή ο κόσμος συνέχιζε να κατεβαίνει στην παραλία και να γίνονται καθημερινά συνελεύσεις και να κρατούνται πρακτικά. Έτσι βγήκε και το πρώτο κείμενο από τους αγανακτισμένους του Βόλου. Παράλληλα άρχισαν να δημιουργούνται και να λειτουργούν ομάδες με σκοπό την καλύτερη ενημέρωση του κόσμου και την δημιουργία κάποιων δράσεων στο χώρο. Επίσης βρίσκεται προτζέκτορας, καλύτερα ηχεία και μικρόφωνο( προσφορά ανθρώπων από τους αγανακτισμένους)

Κυριακή 29 Μαϊού. Ο κόσμος στην παραλία ξεπερνά τους 2000. Η μεγαλύτερη μέχρι τότε συγκέντρωση. Γίνεται πάλι μια μαζική συνέλευση και αποφασίζεται μια μικρή πορεία μπροστά από τις καφετέριες της παραλίας. Ο κόσμος ανάμεσα στα συνθήματα τις πορείας τραγουδά το "Πότε θα κάνει ξαστεριά ..". Η μέρα κλείνει με προβολή του Detocracy .

Τετάρτη 1 Ιουνίου. Πραγματοποιείται συναυλία από το τοπικό συγκρότημα "Μουσικοί Ιχνηλάτες", οι οποίοι προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς να τραγουδήσουν και να διασκεδάσουν το κόσμο που ήταν μαζεμένος στην παραλία. Το θέατρο δρόμου είναι εκεί και αυτό με κορύνες και φωτιές .Τις επόμενες μέρες γίνονται ομιλίες με καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, γιατρούς του Νοσοκομείου και δασκάλους για την Υγεία και την Παιδεία.

Κυριακή 5 Ιουνίου. Ο κόσμος συρρέει από τις 6 στην παραλία. Έρχεται με κατσαρόλες, μπρίκια, ταψιά και σφυρίχτρες. Όσο περνάει η ώρα γινόμαστε και πιο πολλοί. Αρχίζει και πάλι συζήτηση. Ανάμεσα από τους ομιλητές ο κόσμος τραγουδά "είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς...". Αργά το βράδυ παίρνετε η απόφαση για πορεία. Αυτή τη φορά όχι μόνο στην παραλία. Ξεκινάμε. Ο κόσμος χτυπάει τις κατσαρόλες και δημιουργείται ένας εκκωφαντικός θόρυβος. Ακούγονται συνθήματα, τραγούδια και παλαμάκια. Η πορεία περνάει από τους κεντρικούς δρόμους του Βόλου και φωνάζει σε όσους την κοιτάνε να μπουν μέσα σε αυτήν να γίνουμε πολλοί. Πάνω από 2500 άτομα συμμετέχουν. Καταλήγουμε πάλι στην παραλία όπου για ακόμα μια φορά θα τραγουδήσουμε Ξυλούρη και θα παρακολουθήσουμε ένα μικρό θεατρικό. Έχει πάει πια 12 και όμως ο κόσμος είναι ακόμα εκεί....

Δυστυχώς, δεν έχω φωτογραφίες από την χθεσινή μέρα. Ελπίζω, να μπόρεσα να μεταφέρω ένα μικρό μέρος από αυτά που διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες στον Βόλο μιας και πέρα από Αθήνα και Θεσσαλονίκη δεν μαθαίνουμε τι γίνεται στις άλλες πόλεις.

Η συνέχεια, στην παραλία....