Ήχοι του Δάσους

Μπορεί να έχουν περάσει αρκετές μέρες από τότε που τέλειωσαν οι ήχοι, όμως είναι δύσκολο να ξεχάσεις ακόμα και την παραμικρή στιγμή. Ίσως από τις καλύτερες διακοπές που έχω πάει, αν και κάθε χρόνο το ίδιο λέω(!!!).

Ένα φεστιβάλ πάνω στο βουνό, μέσα στο δάσος και στη φύση. Ίσως το πιο ταιριαστό όνομα που θα μπορούσαν να βρουν. Δάσος, κάμπινγκ και μουσική. Το πρόγραμμα φέτος, σε σχέση με πέρσι δεν ήταν τόσο καλό. Η πρώτη μέρα είχε Μπλε, Ελεονώρα Ζουγανέλη και Κακό Συναπάντημα. Τους δύο πρώτους τους "ακούγαμε" από μακρυά, μιας και είχαμε αράξει στην καντίνα παίζοντας χαρτιά και πίνοντας μπύρες, ενώ τους τελευταίους τους ακούσαμε όσο αντέξαμε, μιας και η νύστα ήταν μεγάλη. Τέλειωσαν γύρω στις 3.30 το βράδυ και στη συνέχεια το πρόγραμμα είχε dj set, το οποίο μας ήταν αδιάφορα και μας βρήκε να το ακούμε σε κάποιο όνειρο μέσα στη σκηνή!

Η δεύτερη μέρα ίσως ήταν η πιο ενδιαφέρουσα μουσικά και όχι μόνο. Επειδή στο φεστιβάλ είχαμε πάει ως εθελοντές, είχαμε αράξει στο πόστο μας το μεσημέρι, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας για τρεις ώρες περίπου. Ασύρματο δεν ακούγαμε, κόσμος πέρναγε χωρίς να του βάζουμε βραχιολάκια (ή βραχολάκια!!!), αλλά εμείς το διασκεδάζαμε. Το βράδυ το πρόγραμμα είχε Μποφίλιου, Πασχαλίδη (ακόμα τον κυνηγάμε γιατί έπαιξε μόνο μια ώρα και κάτι) και Cabaret Balkan. Όλοι τους πολύ καλοί. Η τρίτη μέρα, μουσικά μας έβρισκε εντελώς αδιάφορους κι έτσι καταλήξαμε σε ένα κοντινό χωριό να πίνουμε κρασιά!

Γενικά η όλη φάση ήταν απίστευτη. Αν δεν έχετε πάει μέχρι τώρα, να το βάλετε στο πρόγραμμα για του χρόνου. Είναι ένα πολύ καλό φεστιβάλ, οργανωμένο, με μόνο μόνο ίσως πρόβλημα το μπάνιο. Κόσμος πολύς, κοντά στις 3000, απομονωμένος από την πραγματικότητα κι από κάθε μορφή επικοινωνίας (αφού κινητό δεν έπιανε εκεί).