Πίστευε και μη ερεύνα..?!

Ένα από τα σημαντικότερο θέματα στο Πανεπιστήμιο είναι το θέμα της έρευνας. Στις περισσότερες σχολές, ακόμα και σε αυτές που δεν μπορεί κάποιος να το διακρίνει με την πρώτη ματιά, μπορεί να υπάρξει και να αναπτυχθεί έρευνα. Για παράδειγμα, τα τμήματα προσχολικής και Δημοτικής εκπαίδευσης μπορούν να ασχοληθούν με την παιδική ψυχολογία μέχρι και με το πως μπορείς να "διαφημίσεις" σε ένα πιτσιρικάκι ένα προϊόν. Η έρευνα δεν είναι απαραίτητο να φέρνει χρηματικό κέρδος, κάτι το όποιο υπάρχει στο μυαλό πολλών. Επίσης η έρευνα δεν γίνεται μόνο μέσα σε εργαστήρια και γραφεία και μάλιστα από τους καθηγητές των Πανεπιστημίων,έρευνα είναι η δικιά μου και δικιά σου εργασία που παραδώσαμε σε ένα ακόμα μάθημα. Προσωπική έρευνα και μάλιστα με αρκετή δουλειά και τρέξιμο μπορώ να πω.

Κοιτάζοντας τις εργασίες που έχω κάνει αυτά τα χρόνια μέσα στην σχολή όμως μου γεννήθηκε ένα ερώτημα. Κατά πόσο είναι αντικειμενικές και αντικατοπτρίζουν όντως την αλήθεια ή δείχνουν απλά αυτό που ο κάθε καθηγητής θέλει να περάσει σε σένα, σε μένα και στον κάθε φοιτητή του. Σχολές όπως τα οικονομικά σε καμία περίπτωση δεν διέπονται απο αντικειμενικότητα. Όλα τα μαθήματα από τον τίτλο τους κιόλας δείχνουν τις διαθέσεις του κάθε καθηγητή. Διαφορετικές απόψεις για το χρέος, άλλη ανάλυση για το τι κάνει τον εργαζόμενο ευχαριστημένο και να παράγει περισσότερο (αυτά είναι τα μόνα μαθήματα που όλοι συμφωνούν στο ποιος θα κερδίσει τελικά και δεν είναι ο εργαζόμενος σε καμία από τις θεωρίες που υπάρχουν και ας ασχολούνται όλες υποτίθεται με την ικανοποίηση του) και τελικά ο τουρισμός είναι ή όχι σημαντικός για την ανάπτυξη (οικονομική μιλάμε πάντα ) μιας χώρας.

Και μέσα σε αυτές τις διαφορετικές λογικές και απόψεις έρχονται τα θέματα εργασιών και τα θέματα των εξετάσεων. Η απάντηση του καθηγητή στις ερωτήσεις είναι πάντα η ίδια. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποια θεωρία θέλεις και να καταλήξεις σε όποιο συμπέρασμα μπορείς αρκεί να το τεκμηριώνεις. Τεκμηριωμένα, λοιπόν, και μένα με έκοψε πριν δυο χρόνια η καθηγήτρια με την οποία έτυχε να έχω,για κακή μου τύχη,διαφορετική άποψη πάνω στο θέμα :Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Κρίση στην Ελλάδα.

Εργασίες για προϊόντα και επιχειρήσεις....το χάος! Εκεί και αν πρέπει να είσαι εντός "γραμμής". Όποια και αν είναι η ιδέα σου για τα προϊόντα που μελετάς τόσο στον τρόπο που παράγονται και διαφημίζονται όσο και στον τρόπο και την τιμή που πωλούνται, εσύ πρέπει να γράψεις κάτι συγκεκριμένο. Ιδέες φρέσκες που όμως μένουν πίσω γιατί ο καθηγητής έτυχε να συμφωνεί με άλλη θεωρία από αυτή που βασίστηκες εσύ (και δυστυχώς ή ευτυχώς στα οικονομικά για όλα τα θέματα έχουν γραφτεί άπειρες θεωρίες). Μα η θεωρία η δική σας στηρίζεται στον ορθολογισμό ενώ εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχει (και καλά κάνω, γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχει) . Κι όμως στο τέλος για να περάσεις άλλο ένα μάθημα τάσσεσαι στο πλευρό του Smith, ενώ στο επόμενο μάθημα θα "λατρέψεις¨ τον Keyns και τελικά η πτυχιακή σου θα έχει θέμα για τον Marx και ούτω καθεξής. Θεωρίες που η μια απορρίπτει την άλλη. Αλλάζεις το περιεχόμενο ανάλογα με τον καθηγητή και όχι τα πιστεύω σου ή τα αποτελέσματα τα πραγματικά της έρευνας σου. Μαγειρεύεις νούμερα και καταστάσεις μπας και τελικά στο βάλει το 5 και του λες και ευχαριστώ...

Δεν είπα σε καμία περίπτωση ότι οι πολλές απόψεις δεν είναι καλές και θα έπρεπε να υπάρχει μια. Το αντίθετο, αν κάτι με μαγεύει στα οικονομικά είναι ο διαφορετικός τρόπος προσέγγισης των πραγμάτων, ακόμα και από οικονομολόγους και κοινωνιολόγους (κατά βάση πιστεύω πως πίσω από τους αριθμούς τα οικονομικά είναι και θα έπρεπε έτσι να τα βλέπουμε ως μια κοινωνική επιστήμη) που με βρίσκουν άκρως αντίθετη σε αυτά που ισχυρίζονται.

Από την άλλη μεριά, όμως βρίσκω ότι υπάρχει ένα μεγάλο εμφανές πρόβλημα στο αν τελικά είμαι απολύτως ελεύθερη και εγώ και οι υπόλοιποι φοιτητές στο να αναδείξουμε θέματα, προβλήματα και λύσεις έτσι όπως ακριβώς πιστεύουμε. Αν η ερευνά μας βασίζεται στα αποτελέσματα της ή στα κέφια και τις απόψεις του διδάσκοντα. Αν τελικά στο μάθημα του τουρισμού έγραφα πως πρώτα αλλάζεις μια πόλη για αυτούς που μένουν εκεί και μετά για τους τουρίστες... Αν ισχυριζόμουν πως ένα μεγάλο γεγονός στην πόλη δεν πίστευα πως θα αναπτύξει την περιοχή καθώς θα εξαθλίωνε οικονομικά τους κατοίκους και ας προβάλλει την πόλη, την χώρα και ότι άλλο στο εξωτερικό... Τελικά θα είχα περάσει τώρα το μάθημα...?