Στα όρια...

Και κάπου εδώ, κοιτώντας τέτοιες φωτογραφίες (σε λίγο θα κοιτάς γύρω σου και θα τις βλέπεις συνέχεια), παθαίνεις τα πρώτα συμπτώματα κατάθλιψης. Η κατάσταση, μάλλον, είναι εκτός ελέγχου. Τα πράγματα έχουν γίνει τραγικά. Και το χειρότερο είναι ότι ο κόσμος έχει αδρανοποιηθεί. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Γιατί δεν έχω το κουράγιο να προσπαθήσω για κάτι που δεν βλέπω να υπάρχει φως κι ελπίδα. Κυρίως γιατί δεν βλέπω ικανούς ανθρώπους να προσπαθούν να βρουν μια λύση. Ίσως η απογοήτευση είναι το χειρότερο πράγμα και θα πρέπει να την αποβάλλουμε. Ελπίζω να μπορέσουμε (και να μπορέσω) σύντομα.

Χαρακτηριστικό είναι ότι το Σάββατο που είχε πορεία στη Ξάνθη, ο κόσμος, και ειδικά οι νέοι, ήταν λίγος. Αφού τέλειωσε η πορεία, στην πλατεία είχε εκδηλώσεις για το καρναβάλι. Γινότανε ο κακός χαμός. Μάλλον η δύσκολη αλήθεια της καθημερινότητας, έχει οδηγήσει τους ανθρώπους να ψάχνουν κάτι άλλο από το να ασχοληθούν με αυτή.

Για πόσο ακόμα όμως;

  
Μερικές ενδιαφέρουσες απόψεις (διαφορετικές κυρίως για το ευρώ ή δραχμή) από οικονομολόγους, για μία ενδεχόμενη λύση.

Σκαπέρδας: «Όσο πιο σύντομα φύγουμε από την Ε.Ε. τόσο πιο σύντομα θα αναπτυχθεί η χώρα»
Λαπαβίτσας: Να πάμε σε αθέτηση πληρωμών με επιστροφή στη δραχμή
Τα μνημόνια είναι η λογική της σίγουρης πτώχευσης 

Η φωτογραφία από το tvxs.