Οργανισμός Σίγουρου Εκτροχιασμού

Αν δεν καταλάβατε, μιλάω για τον ΟΣΕ. Την εναλλακτική σημασία των αρχικών του, που σε λίγο θα γίνει και η κανονική, την σκέφτηκα τις απόκριες, όταν ανέβαιναν οι γονείς μου στη Ξάνθη και το τρένο τους εκτροχιάστηκε. Φυσικά είχε προηγηθεί τον περασμένο Νοέμβρη, άλλος ένας εκτροχιασμός τρένου, μέσα στο οποίο ήταν η μάνα μου. Θα μου πείτε, μήπως να της απαγορεύσει ο ΟΣΕ την είσοδο στα τρένα για να λυθεί το πρόβλημα. Δεν θα έχετε και πολύ άδικο. Άλλωστε 2 στα 2 είναι αυτό. Αλλά δεν νομίζω ότι μόνο αυτό φτάνει.
Από τις απόκριες έχουν γίνει, αν δεν κάνω λάθος, άλλοι 2 εκτροχιασμοί τρένων. Τουλάχιστον τόσους μας έχουν πει στα κανάλια. Γιατί θα γίνονται και άλλοι. Και μικροατυχήματα θα γίνονται, τα οποία μπορεί να γίνουν μοιραία. Σήμερα το πρωί λοιπόν, διάβασα ότι η αμαξοστοιχία 605, που κάνει το δρομολόγιο μέχρι Δίκαια, και περνάει και από Ξάνθη, άλλα είναι το αργό, κοινώς καρβουνιάρης, και όχι το intercity, συγκρούστηκε με βαγόνια εμπορικής αμαξοστοιχίας που είχαν αποκολληθεί από αυτήν. Μάλιστα, όπως και στον εκτροχιασμό τις απόκριες στη Λάρισα, υπήρχαν και εδώ 15 τραυματίες, με το μηχανοδηγό της 605 βαριά τραυματισμένο.
Φυσικά όλα αυτά είναι γεγονότα. Είναι καταστάσεις που θα συνεχίζουν να γίνονται όσο δεν υπάρχει η θέληση για την καλυτέρευση του δικτύου του ΟΣΕ. Παλιά τρένα, παλιές γραμμές, κακοσυντηρημένες γραμμές, οδηγοί που κάνουν συνεχώς ταξίδια, σταθμάρχες που δεν ξέρουν να κάνουν σωστά τη δουλεία τους. Γιατί και στα 2 ατυχήματα που ήταν μέσα η μάνα, το λάθος το έκανε ο σταθμάρχης, ο οποίος ξέχασε να αλλάξει τις γραμμές. Δηλαδή επειδή ο άλλος "ξέχασε", κινδύνεψαν τόσο άτομα. Αν θεωρούμε ότι αυτά είναι σοβαρά πράγματα, τότε καλά κάνουν και δεν διορθώνουν τίποτα. Γιατί αν είναι δυνατόν να υπάρχει μία μόνο γραμμή για να καλύψει όλο το δίκτυο, και να περιμένει το ένα τρένο, να περάσει το άλλο που έρχεται αντίθετα. Και φυσικά, επειδή στην Ελλάδα ζούμε, και επειδή οι υπηρεσίες είναι τρομερές και φοβερές, έχεις να πληρώσεις και ένα εισιτήριο 40-50€.
Ωραία πράγματα.