Η βόμβα που έσκασε...

Τα γεγονότα που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες, είναι μάλλον οι τραγικές συνέπειες ενός ανίκανου συστήματος. Μίας ανίκανης γενιάς, αυτής της γενιάς που πέτυχε τόσα με το Πολυτεχνείο, αλλά μετά στρογγυλοκάθισε πάνω τους, και έφερε τα πράγματα στο απροχώρητο. Μισθοί, που εσείς που τους βάζετε θα ήθελα να δω αν θα μπορούσατε να ζήσετε με αυτούς, συντάξεις ακόμα πιο κάτω, τράπεζες που ανεβάζουν όποτε τους τη δώσει τα επιτόκια, τράπεζες που παίρνουν το σπίτι σου επειδή χρωστάς 100 ή 200 ευρώ. Κι εκτός αυτών, βλέπεις να γίνονται τόσα σκάνδαλα από όλους αυτούς που βρίσκονται μέσα στους 300 και κανείς να μην τιμωρείται. Παραιτούνται και τελειώνει εκεί το θέμα. Και στο τέλος, αφού έχουν γίνει όλα αυτά βλέπεις αυτοί που είναι εκεί έξω για να σε προστατέψουν, υποτίθεται, να σε σκοτώνουν. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Αλλά ήταν η τελειωτική. Ξεχείλισε το ποτήρι.

Ο κόσμος δεν άντεξε και βγήκε έξω. Και δεν βγήκαν έξω μόνο κακοποιά στοιχεία. Δεν βγήκαν έξω μόνο κουκουλοφόροι και άλλοι παρόμοιοι που είχαν σκοπό να κλέψουν. Και να κάνω μία μικρή παρένθεση γιατί έχω βαρεθεί να το ακούω. Αυτοί που σπάνε ότι μικρομάγαζο βρούνε και το κλέβουν, δεν έχουν καμία σχέση με την Αναρχία και τους αναρχικούς. Η Αναρχία είναι ένα πολιτικό σύστημα, που θέλει τον άνθρωπο τέλειο, πνευματικά πάντα, έτσι ώστε να μην χρειάζεται κανέναν από πάνω του να του ασκεί εξουσία. Ο αναρχικός δεν θέλει κάποια αρχή=εξουσία από πάνω του, όχι ότι είναι αυτός που δεν έχει αρχές. Ας σταματήσουν να τους αποκαλούν έτσι. Γιατί αυτούς που κάνουν επεισόδια στα γήπεδα δεν τους λένε αναρχικούς; Και μετά από αυτή την μικρή παρένθεση συνεχίζω. Τόσος κόσμος βγήκε έξω. Τόσες ειρηνικές πορείες. Αλλά πάντα υπάρχουν αυτοί που προκαλούν. Είτε είναι τα ματ, είτε είναι 10-20 ηλίθιοι με κουκούλες, χωρίς ιδεολογία και ιδέες, που πάνε μόνο για το ξύλο.

Θα είμαι ο τελευταίος που θα καταδικάσω αυτούς που πάνε και σπάνε τράπεζες, αστυνομικά τμήματα ή δημόσια κτήρια (π.χ. υπουργεία). Χέστηκα για όλα τα παραπάνω. Ειδικά για τα αστυνομικά τμήματα. Αλλά πρέπει να ξέρουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτοί που σπάνε ότι βρουν, χωρίς όπως είπα και πιο πάνω να ξέρουν τι κάνουν, είναι κάτι παραπάνω από καταδικαστέοι. Γιατί η τράπεζα και η πολυεθνική θα τα πάρει από την ασφαλιστική και θα τα φτιάξει. Όμως αυτοί που έχουν ένα μικρό μαγαζί και δύσκολα τα φέρνουν πέρα, δεν σου φταίνε σε τίποτα.

Να κάνω άλλη μία παρένθεση εδώ και να πω ότι τα ματ είναι κάτι παραπάνω από προκλητικά όταν αντί γι αυτούς που κάνουν πλιάτσικο ή σπάνε βιτρίνες και καίνε μικρά μαγαζιά και περίπτερα, χτυπάνε μαθητές, φοιτητές και ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση σε επεισόδια, και δεν κάνουν τίποτα για να σώσουν περιουσίες απλού κόσμου. Είναι προκλητικοί και επικίνδυνοι, οταν βγάζουν ξανά το όπλο για να εκφοβίσουν, όταν βγάζουν το όπλο ξανά για να πυροβολήσουν 15 φορές στον αέρα. Κλείνει η παρένθεση...

Πραγματικά όμως τι πρέπει να μας ενδιαφέρει περισσότερο; Ότι έγιναν επεισόδια και κάηκε η Αθήνα, η Θεσ/νικη ή η Λάρισα; Δεν λέω κι αυτά σημαντικά είναι. Δεν είναι όμως πιο σημαντικό το γεγονός ότι σκοτώνουν αθώους αυτοί που είναι εκεί έξω για να τους προστατεύουν. Δεν έχει σημασία ότι ήταν ο Αλέξης εκεί. Θα μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε. Σημασία έχει ότι ένας μπάτσος έβγαλε το όπλο και πυροβόλησε. Και σκότωσε. Και σηκώθηκε και έφυγε. Και τελικά θα πέσει στα πούπουλα.

Αυτό ήταν η σπίθα που άναψε το φιτίλι της βόμβας που ήταν έτοιμη να εκραγεί. Ότι κάνουν τόσα, σε αφήνουν χωρίς δουλειά, σπίτι, ότι κλέβουν και μένουν ατιμώρητοι και στο τέλος σε σκοτώνουν κιόλας.

Και για όλα αυτά είναι υπεύθυνοι όλοι. Από αυτόν που έχει την πιο καλή καρέκλα μέσα στη βουλή και την έχει αράξει εκεί και φοβάται να κάνει το οτιδήποτε, για να μην έχει πολιτικό κόστος, μέχρι αυτόν που πάει και τον ψηφίζει. Όχι μόνο αυτόν, αλλά και όλους τους υπόλοιπους που βρίσκονται μέσα στη βουλή. Γιατί όλοι τους τα ίδια σκατά είναι. Και πρέπει να το καταλάβουμε κάποια στιγμή αυτό.

Και όλοι εσείς που βγαίνετε και κατηγορείται όλους αυτούς που είναι έξω στο δρόμο, αναλογιστείτε την κοινωνία που τους παραδώσατε και γιατί έχουν βγει εκεί στο δρόμο. Γιατί και εσάς το 1973 ταραξίες σας λέγανε και κακοποιά στοιχεία. Όπως κάνετε και εσείς τώρα.

Καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε αυτό το ωραίο που φτιάξατε, αφού τόσο σας αρέσει. Θα είστε μόνοι σας όμως.