Μια γυναίκα μπορεί...

Μια γυναίκα μπορεί, είναι ο τίτλος από ένα από τα πολλά τραγούδια της Ελένης Βιτάλη, η οποία όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό με παλιές και νέες της επιτυχίες με ταξιδεύει, μου φτιάχνει την διάθεση, με μελαγχολεί και γενικότερα προκαλεί τον θαυμασμό μου. Αυτή η γυναίκα μπόρεσε, λοιπόν, να με κάνει να λιώσω βράδια ολόκληρα στο youtube ψάχνοντας και ακούγοντας τα τραγούδια της, παρέα με ένα ποτήρι κρασί.

Μια γυναίκα με γεμάτη φωνή που και η ίδια φαίνεται να ζει το κάθε στίχο από τα τραγούδα της. Άλλωστε, όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξη της "Αν ο στίχος δεν είναι καλός, δεν μπορώ να τραγουδήσω". Στίχοι όπως: "Τα καλύτερα μας χρόνια μες τις νύχτες χάσαμε και τα νιάτα μας που φύγαν ούτε λογαριάσαμε" και "Ένα χειμωνιάτικο πρωί έφυγα από το σπίτι σαν τρελή, ο αέρας μου τρυπούσε το κορμί και μου ζητούσε μια απόφαση ηρωική".

Η Ελένη Βιτάλη γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1954 στην Αθήνα. Από μικρή ήρθε σε επαφή με το τραγούδι, καθώς ο πατέρας της έπαιζε σαντούρι και η μητέρα της τραγούδαγε. Η πρώτη της δισκογραφική δουλειά έρχεται το 1973 με το δίσκο "δεν περισσεύει υπομονή" στο πλευρό της Σωτηρίας Μπέλλου. Το 1988 ηχογραφεί τα "Λαϊκά της Ελένης", ενώ το 1989 συνεχίζει με το δίσκο "Το απέναντι μπαλκόνι". Το 1990 έρχεται ξανά με το "Ίσως φταίνε τα φεγγάρια" και μετά από πληθώρα δίσκων και τραγουδιών, το 2008 ηχογραφεί τον δίσκο "Τα τραγούδια που αγάπησα".

Η Ελένη Βιτάλη έχει τραγουδήσει τραγούδια όπως "Η Κιβωτός" και "Το Τραγούδι των Γύφτων" με κοινωνικό και πολιτικό νόημα. Αλλά έχει ερμηνεύσει και τραγούδια για τον έρωτα, όπως το τραγούδι "Καληνύχτα" και βέβαια το "Ένα Χειμωνιάτικο Πρωί". Έχει συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες, όπως για παράδειγμα με τον Νίκο Πορτοκάλογλου και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Θα κλείσω το κείμενο - αφιέρωμα σε μια από τις μεγαλύτερες αγάπες μου στο τραγούδι- με τον αγαπημένο μου στίχο :

Μη φοβάσαι τα σκοτάδια

ίδια είναι όλα τα βράδια,

μην φοβάσαι ούτε τα φώτα

σε κρατάω όπως και πρώτα...