Ξανα πίσω...

Καλησπέρα και χρόνια πολλά. Άλλο ένα Πάσχα πέρασε και όλοι πάλι είμαστε στις θέσεις μας. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, δηλαδή! Το Πάσχα πήγα στην Τρίπολη και φυσικά δεν μπορώ να μην κάνω διαφήμιση και για το Πάσχα εκεί. Να πω την αλήθεια, παλιά ήταν πολύ καλύτερο. Δυστυχώς όσο περνάνε τα χρόνια εγκαταλείπεται και χάνει η πόλη τη δυνατότητα για να αποκτήσει όλο και πιο πολύ τουρισμό. Πάντως και έτσι ωραίο είναι. Το Μ. Σάββατο, ο περισσότερος κόσμος μαζεύεται στην κεντρική πλατεία (όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες) και γίνεται της τρελής από βεγγαλικά και γουρούνες, μόλις πει ο παπάς το "Χριστός Ανέστη". Φυσικά, μόλις τελειώσει η φασαρία από τις κροτίδες, όλοι, δεν εξαιρώ τον εαυτό μου, ξεκινάμε για τα σπίτια μας, ώστε να φάμε τη μαγειρίτσα και ότι άλλο έχουν ετοιμάσει, και αφήνουμε τον παπά μόνο του να ψέλνει με μερικούς πιστούς για παρέα. Το βράδυ στην πλατεία του Άρεως βάζουν φωτιά στα κλήματα για να είναι έτοιμα για την επόμενη, όπου ο δήμος σουβλίζει αρνιά στον ίδιο χώρο. Ανάβουν όμως τόσα κλήματα, που από τον καπνό δεν βλέπεις ούτε τη μύτη σου. Το βλέπω να πιάνει καμιά τέτοια μέρα φωτιά το Μαίναλο και να λένε "Τα κλήματα καίνε στην πλατεία"!!! Ανήμερα του Πάσχα, ο κόσμος μαζεύεται στην πλατεία του Άρεως, όπου όπως είπαμε ψήνει ο δήμος, και υπάρχουν παραδοσιακά συγκροτήματα, που παίζουν μουσική και χορεύουν, και όσοι πιστοί προσέλθουν. Πέρσι μάλιστα είχαν πιάσει και μία σούβλα με ένα αρνί και την είχαν βάλει στο χορό. Φέτος προτιμήσαμε να ψήσουμε στο σπίτι μας, οπότε δεν ξέρω τι έγινε ακριβώς στην πλατεία. Πάντως το αρνί και κυρίως το κοκορέτσι, όπως φαίνονται και στις φωτογραφίες, ήταν ότι έπρεπε για εκείνη τη μέρα. Άλλα αφού ζω ακόμα μετά από τόσο φαγητό, όλα καλά!
Φυσικά σας προτείνω να ρθείτε και προς Τρίπολη κάποιο Πάσχα. Και πάρτε και κανα τηλέφωνο. Μπορεί να ξαναψήνουμε!!!