Το κουτί της Πανδώρας - Παιδεία

Καταρχήν να ευχαριστήσω τη Δάφνη (dapnipako) που μου έστειλε τη διεύθυνση για την εκπομπή σχετικά με την παιδεία που είχε το κουτί της Πανδώρας. Είναι πολύ ενδιαφέρον το ρεπορτάζ και νομίζω ότι αξίζει κάποιος να αφιερώσει μία ώρα από το χρόνο του για να το δει. Άλλωστε τι είναι μία ώρα μπροστά στην αιωνιότητα;

Και να πω, ότι το έβαλα σε καινούργια ανάρτηση, γιατί για σχόλιο θα ήταν υπερβολικά μεγάλο και θα με έκραζε καμιά Κατερίνα.

Στο θέμα μας λοιπόν. Θα ξεκινήσω από τη μητέρα ενός μαθητή που μίλησε στην αρχή. Φάνηκε πως η υπερβολή ήταν το κυρίαρχο στοιχείο και νομίζω ότι αντιπροσωπεύει, δυστυχώς, πολλές οικογένειες μαθητών σήμερα. Ειδικό φαγητό, σιγανή ομιλία, δεν δέχεται κόσμο στο σπίτι, κλεισμένη σε κάποιο άλλο δωμάτιο. Συγνώμη κιόλας, αλλά αυτή ή ο γιος της δίνει πανελλήνιες; Γιατί με μπέρδεψε. Αν έρθει δηλαδή κόσμος στο σπίτι τί θα γίνει; Το παιδί θα πρέπει να κάτσει στο δωμάτιο του και να διαβάσει, χωρίς να τον απασχολεί τι γίνεται γύρω του. Και όπως είπε και ο Ξηνταράς (ψυχολόγος) και έχει απόλυτο δίκιο, οι γονείς δημιουργούν πολύ άγχος στα παιδιά και εφαρμόζουν λάθος μεθόδους που οδηγούν σε αυτό.

Κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ μίλησαν, όπως ήταν φυσιολογικό, και μαθητές. Νομίζω ότι και εκεί βρήκα μια υπερβολή. Μάλιστα η Έλενα, μαθήτρια της Γ' λυκείου, είπε ότι διαβάζει 10 το πρωί με 10 το βράδυ με διάλειμμα μόνο για φαγητό. Και κάποιος στη συνέχεια είπε ότι οι μαθητές διαβάζουν 18 ώρες την ημέρα, 6 σχολείο, 6 φροντιστήριο και 6 διάβασμα στο σπίτι. Και να κάνω την εξής ερώτηση. Εγώ πως καθόμουνα και 3 ώρες στον υπολογιστή, και κοιμόμουνα και 7 ώρες; Μάλλον ήμουνα σε κάποιον άλλον πλανήτη που η μέρα διαρκεί πιο πολύ.

Φυσικά ακούστηκαν και πολύ σωστά πράγματα μέσα στο ρεπορτάζ. Όπως ότι το σχολείο δημιουργεί παθητικοποιημένους ανθρώπους, για να εξυπηρετήσει κάποιο σκοπό και κανείς δεν προσπαθεί να το αλλάξει αυτό, γιατί απλά τον βολεύει. Επίσης πολύ σωστή ήταν η άποψη ότι πώς μπορείς να διαμορφώσεις τον χαρακτήρα σου και τις απόψεις σου όταν διαβάζεις πολύ, όταν δεν έχεις όσο ελεύθερο χρόνο χρειάζεσαι;

Γιατί το σχολείο είναι για να μορφώνει και όχι για να εξοντώνει.

Δυστυχώς ο μαθητής ακολουθεί τα όνειρα των άλλων και όχι τα δικά του. Οι γονείς θέλουν να δουν το παιδί τους να πετυχαίνει ότι αυτοί δεν κατάφεραν. Γιατί έχουμε φτάσει στην Ελλάδα να θεωρούμε ότι η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και μία θέση σε αυτό ταυτίζεται με την επιτυχία, φαντασιακά όμως όπως είπε και ο Βαξεβάνης.

Δυστυχώς έχουμε φτάσει σε καταστάσεις που οι γονείς συναινούν τα παιδιά τους να μην πηγαίνουν στο σχολείο πριν τις πανελλήνιες για να διαβάσουν, ενώ το υπουργείο λέει ότι όλα πηγαίνουν καλά. Δεν λέω και εγώ το έκανα, αλλά αναγκάζεσαι, γιατί εκεί σε οδηγεί το σύστημα. Γιατί αν δεν το κάνεις δεν θα πετύχεις να μπεις. Αλλά το σχολείο δεν πρέπει να συνδέεται μόνο με τις πανελλήνιες. Μάλιστα όπως αναφέρει και η σχετική μελέτη που παρουσιάζεται στο ρεπορτάζ, οι γονείς δαπανούν γύρω στα 2 δις € κάθε χρόνο στο σύνολό τους. Θα μπορούσαν δηλαδή να αγοράσουν το ποσοστό που αγόρασαν οι Γερμανοί στον ΟΤΕ.

Επίσης μου φάνηκε πολύ αποκαρδιωτικό, ότι παραμελούμε την υγεία μας, για να διαβάζουμε. Λέει μαθήτρια της δευτέρας λυκείου: «Με αφήνει παγερά αδιάφορη το να κάνω μία ώρα γυμναστική, γιατί έχω να διαβάσω γνωστό». Και είναι ακόμα στη δευτέρα. Δεν λέω να πας σε γυμναστήριο ή να γραφτείς σε μία ομάδα, αλλά το να πηγαίνεις για τρέξιμο ή για κανα μπασκετάκι ή ποδόσφαιρο δεν είναι κακό. Και θεωρώ εντελώς απαράδεκτο αυτό που είπε ο πρόεδρος των καθηγητών της Δ. Αθηνών: «Θα έπρεπε να υπάρχουν ομάδες αθλητισμού, ομάδες θεάτρου κτλ, όπως συμβαίνει στα καλά σχολεία της χώρας, τα ιδιωτικά σχολεία». Ε, αφού εκεί θέλετε να καταλήξουμε, στην εμπορευματοποίηση και της παιδείας, ένα έχω να πω, ειρωνικά πάντα, ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ.

ΑΦΟΥ ΑΥΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ.