Δεν είπε κανείς όχι, αλλά...

Μετά την προηγούμενη ανάρτηση για το πάρκο και το πάρκινγκ, είχα μία μικρή συζήτηση, για το που μπορεί να φτιαχτεί κάποιο πάρκινγκ στην Αθήνα και τι μπορεί να προταθεί. Προφανώς και συμφωνώ ότι χρειάζεται πάρκινγκ στην Αθήνα και ειδικά στο κέντρο της πόλης, αλλά δεν θεωρώ λύση την κοπή δέντρων για να βάλουμε στη θέση τους τσιμέντο. Εκεί ήταν η διαφωνία, όχι μόνο η δικιά μου, αλλά και όλων των υπόλοιπων αυτές τις μέρες.

Και επειδή στο κέντρο, προφανώς και δεν έχω δει κανένα παλιό εργοστάσιο, εγώ απλά μίλαγα για μη κεντρικές περιοχές, πάμε να σκεφτούμε μερικούς τρόπους και τόπους για τη δημιουργία ή μη πάρκινγκ. Και λέω μη, γιατί πολύ απλά, μπορεί να αναπτυχθούν τα ΜΜΜ έτσι ώστε να μην χρειάζεται να παίρνεις το αυτοκίνητο σου για να πας στο κέντρο. Πολύ σημαντική είναι η δημιουργία κι άλλων γραμμών του μετρό και γενικά η επέκταση του και σε περιοχές που δεν καλύπτονται από αυτό. Αν δείτε π.χ. το σχεδιάγραμμα του μετρό του Παρισιού, θα τα παίξετε. Της... γραμμής γίνεται. Φυσικά το μετρό της Αθήνας είναι πολύ λιγότερα χρόνια σε λειτουργία, αλλά το να σκέφτεσαι την ανάπτυξη του δεν είναι κακό.

Στους χώρους λοιπόν έξω από κάθε σταθμό του μετρό, εκτός των κεντρικών, θα ήταν χρήσιμο αν τα πάρκινγκ που ήδη υπάρχουν αναπτύσσονταν, έτσι ο κόσμος να πηγαίνει μέχρι εκεί με το αυτοκίνητό του και στη συνέχεια να χρησιμοποιεί το μετρό για να κατέβει στο κέντρο. Άλλωστε το μεγαλύτερο πρόβλημα υπάρχει κατά τις πρωινές καθημερινές ώρες, όπου ο κόσμος πάει για δουλειά. Και τότε κάποιος από τον Κορυδαλλό, για παράδειγμα, που είναι και 50 χρονών, δεν έχει να κουβαλήσει ψώνια, για να του είναι απαραίτητο να πάρει αυτοκίνητο μέχρι το Σύνταγμα.

Επίσης, η πολιτεία και ο δήμος, θα έπρεπε να δίνουν κίνητρα στους πολίτες για τη χρήση των ΜΜΜ. Θα έπρεπε επίσης να τους δίνουν κίνητρα να αφήσουν το αυτοκίνητό τους στο σπίτι και να πάρουν ένα ποδήλατο για παράδειγμα. Η δημιουργία ποδηλατοδρόμων κάποια στιγμή πρέπει να υλοποιηθεί. Άλλωστε έχουμε ξαναπεί ότι μελέτες και σχέδια υπάρχουν. Αλλά στα συρτάρια τις αφήνουν. Και δεν λέω να πάρει το ποδήλατο ο 60άρης, αλλά ένας που είναι μεταξύ 20 και 30, μπορεί άνετα να εξυπηρετήται με το ποδήλατο, χρησιμοποιώντας παράλληλα και τα ΜΜΜ, όπως το μετρό. Άλλο ένα λάθος εδώ, όπου δεν επιτρέπεται ακόμα η χρησιμοποίηση του από ποδηλάτες, εκτός αν έχω χάσει επεισόδια και έχει αλλάξει κάτι.

Όσο για την εύρεση θέσεων πάρκινγκ, νομίζω ότι υπάρχουν ήδη δύο στο κέντρο, αν όχι περισσότερα, της Αθήνας. Μάλιστα ένα είναι δίπλα ακριβώς στην πλατεία Συντάγματος, πάνω στη λεωφόρο Αμαλίας, το οποίο είναι σχετικά μικρό, αλλά ίσως θα μπορούσε να σηκωθεί ένα με ορόφους.

Σημαντικό βέβαια είναι στα πάρκινγκ που υπάρχουν ή σε αυτά που μπορούν να φτιαχτούν για να διευκολύνουν, να μην είναι η τιμή 10 ευρώ την ώρα, γιατί και πάλι ελάχιστοι θα τα χρησιμοποιούνε και το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Αλλά μια ζωή προσπαθούμε από τη μύγα ξίγκι να βγάλουμε.

Ουσιαστικά δεν είναι κανείς αντίθετος στην ανεύρεση χώρων για τη δημιουργία πάρκινγκ. Η διαφωνία υπάρχει στο ότι δεν είναι δυνατόν να κόβονται δέντρα για να φτιάξουμε τσιμέντο στη θέση τους, για να βάζουμε μέσα τα αυτοκίνητα.

Αυτά για αποφυγή οποιαδήποτε παρεξήγησης με το προηγούμενο κείμενο.