Η δήθεν τρομοκρατία κι άλλο ένα παιδί νεκρό

Από εχθές το πρωί που διάβασα για την έκρηξη της βόμβας και το θάνατο του 15χρονου παιδιού, θέλω να γράψω, αλλά δεν ξέρω με τι να πρωτοασχοληθώ. Με τη βλακεία που κουβαλάνε στο κεφάλι τους οι δήθεν τρομοκράτες, με αυτά που ακούγονται στην τηλεόραση, με τα σχόλια κόσμου στο ίντερνετ;

Θα προσπαθήσω να τα πάρω με τη σειρά. Διαβάζω πολλά από εχθές. Άλλοι λένε ότι είναι οι πυρήνες της φωτιάς, άλλοι ότι είναι προβοκάτσια και από πίσω κρύβονται ακροδεξιές οργανώσεις, ενώ εμφανίστηκε με τηλεφώνημά της η οργάνωση "Λάμπρος Φούντας". Αλήθεια, πόσο σημασία έχει ποια οργάνωση ήταν; Έχει σημασία αν είναι ακροδεξιά ή ακροαριστερά; Τα δύο άκρα πάντα έρχονται σε επαφή και είναι το ίδιο πράγμα. Ή κάποιοι θέλουν να πιστεύουν ότι με τρομοκρατικές ενέργειες και βόμβες χτυπάνε το σύστημα; Και πώς είναι δυνατόν να υπάρχει κόσμος που επικροτεί τέτοιες ενέργειες; Διαβάζω σχόλια, ότι οι πυρήνες, για παράδειγμα, δε θα κάνανε κάτι τέτοιο, θα προσέχανε, ότι πάνε να τα ρίξουν όλα σε αυτούς, ώστε να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο. Δηλαδή, διαβάζεις σχόλια για το ποιος έχει καλύτερο τρόπο στο να βάζει βόμβες, για το ποιος σκοτώνει επειδή το θέλει και όχι κατά λάθος, για το ποιος χτυπάει, λέμε τώρα, το σύστημα και για το ποιος το βοηθάει.

Τί θα γίνει τελικά μετά από όλα αυτά; Θα έχουμε ακόμα περισσότερη μπατσαρία στους δρόμους. Θα πρέπει να μας προστατέψουν, να μας φυλάξουν από τους αδίστακτους τρομοκράτες. Και πλέον δεν θα μπορείς να σταθείς στο πεζοδρόμιο και να περιμένεις την παρέα σου, γιατί αν βρεθεί κανένας αστυνόμος εκεί κοντά μπορεί και να σε πάει μέσα. Άλλωστε τα μαύρα ρούχα, τα μακρυά μαλλιά, τα μούσια και όπως αποδείχτηκε και με το Μάριο, τα ράστα μαλλιά, σε κάνουν επικίνδυνο. Αυτό θα είναι δυστυχώς το αποτέλεσμα. Και ας αφήσουμε το αν πρόκειται για προβοκάτσια ή για οργανώσεις που προσπαθούν να χτυπήσουν το σύστημα. Και δυστυχώς διαβάζεις σχόλια κόσμου, να απαιτεί να βγει όλη η αστυνομία στο δρόμο, για να τον προστατέψει. Γιατί φοβάται. Θέλει ασφάλεια. Αλλά δυστυχώς κι αυτός ξεχνάει ότι όπου σου επιβάλλουν περισσότερη ασφάλεια, χάνεται η ελευθερία σου.

Καλά όλα αυτά, αλλά το 15χρονο αγόρι που χάθηκε προχθές το βράδυ, δε θα γυρίσει πίσω. Γλίτωσε από το Αφγανιστάν για να σκοτωθεί από μία βόμβα στην Ελλάδα, την ώρα που έψαχνε να βρει στα σκουπίδια κάτι για να μπορέσει να ζήσει. Χάθηκε ένα παιδί και άλλο ένα πιο μικρό είναι στο νοσοκομείο και πολύ δύσκολα θα μπορέσει να δει τον κόσμο με τα μάτια του.

Περίμενα, λοιπόν, με αγονία να δω πότε θα διαβάσω ή θα ακούσω το κλασσικό σε κάθε παρόμοια περίπτωση. Και τελικά και το άκουσα, εχθές στο δελτίο του άλτερ, και το διάβασα. Περίμενα να ακούσω λοιπόν τη γνωστή ατάκα "που είναι όλοι αυτοί οι αριστεροί και αναρχικοί που πριν ενάμιση χρόνο βγήκαν και έκαψαν όλη την Ελλάδα που διαδήλωναν για ένα 15χρονο παιδί που σκοτώθηκε τότε και τώρα που πάλι ένα 15χρονο παιδί σκοτώθηκε δεν βγαίνουν έξω". Φαντάζομαι όλο και κάπου θα το διαβάσατε, θα το ακούσατε και θα το είδατε. Μπορεί κάποιοι να το σκεφτήκατε κιόλας. Αλλά νομίζω ότι η απάντηση είναι πολύ απλή. Ποια η σχέση των δύο γεγονότων; Μήπως καμία; Το ένα παιδί σκοτώθηκε από έναν μπάτσο, ο οποίος θα έπρεπε κανονικά το προστατεύει και το δεύτερο παιδί σκοτώθηκε από μια βόμβα που έβαλε μια εγκληματική οργάνωση; Δεν άκουσα κανένα να λέει γιατί δε βγήκε ο κόσμος να διαδηλώσει που εχθές το πρωί μπήκαν και σκότωσαν έναν υπάλληλο σε προπατζήδικο. Γιατί; Επειδή δεν είναι 15χρονος δεν κάνετε τον παραλληλισμό ή επειδή δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση; Μα ποιος σας είπε ότι οι αριστεροί και αναρχικοί στηρίζουν τις τρομοκρατικές οργανώσεις; Γιατί μπερδεύεστε; Τα πράγματα είναι απλά.

Δυστυχώς αυτά και όλα τα "τρομοκρατικά" χτυπήματα δεν κάνουν τίποτα στο σύστημα. Το σύστημα για να χτυπηθεί θέλει ένα μορφωμένο λαό. Ένα λαό με παιδεία. Αυτό πρέπει να διεκδικήσουμε. Γύρω από αυτό πρέπει να κινηθούμε και να προτείνουμε; Γιατί το χτύπημα του συστήματος από ένα μορφωμένο λαό είναι πολύ πιο ισχυρό από μία βόμβα σε έναν κάδο έξω από τη Βουλή.