Ποιος φταίει;

" Αυξάνονται από το 4,5% στο 5%, από το 9% στο 10%, και από το 19% στο 21%.

Από την Πέμπτη ισχύουν οι νέοι αυξημένοι ειδικοί φόροι κατανάλωσης σε καύσιμα, ποτά και τσιγάρα.

Σύμφωνα με τα νέα σκληρά μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση περικόπτονται κατά 30% ο 13ος και 14ο μισθός και το επίδομα αδείας για τους δημοσίους υπαλλήλους.

Περικόπτονται επίσης κατά 12 % τα επιδόματά τους με εξαίρεση τα οικογενειακά επιδόματα και τα επιδόματα ειδικών συνθηκών.

Κατά 7% μειώνονται οι μισθοί των υπαλλήλων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στις εταιρείες που το δημόσιο κατέχει το 51% του μετοχικού τους κεφαλαίου."

Ας μην εκφραστούμε χυδαία για το τι θα μας προκαλέσουν αυτά τα νέα μέτρα. Ας το δούμε πιο ήρεμα το θέμα. Η αλήθεια,όμως, είναι ότι ήρεμα δεν μπορείς να το δεις. Και μάλλον όχι μόνο δεν μπορείς, αλλά ούτε πρέπει να το δεις ήρεμα.

Η ελληνική οικονομία έφτασε στα όρια της και έτσι κρίθηκε αναγκαίο από τη σημερινή κυβέρνηση να πάρει τα παραπάνω μέτρα. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να καταλάβω πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο, αφού λεφτά υπήρχαν. Πριν τις εκλογές βέβαια. Μετά που βγήκανε ανακαλύψανε τρύπες και ψεύτικα ελλείμματα. Μάλιστα. Άρα λεφτά δεν υπήρχαν, και προφανώς για να φτάσει η κυβέρνηση στη θέση να πάρει αυτά τα μέτρα, δεν υπάρχουν. Μας δουλεύανε (καλά τώρα το έμαθες, χρόνια τώρα) κανονικότατα.

Αποφασίζουν, λοιπόν, να κόψουν μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και να πάνε το ΦΠΑ στο 21%. Πόσα θα κερδίσει η χώρα από αυτά; Περισσότερα από όσα έδωσε πέρσι στις τράπεζες; Για εκείνα τα 28 δις λέω. Γιατί μέσα στα μέτρα δεν ήταν και η φορολόγηση της εκκλησίας; Δεν την αγγίζουμε; Τώρα δεν είναι που πρέπει να δώσουν κι αυτοί; Τόσα χρόνια δίνει ο κόσμος σε αυτή. Και τι κάνουν. Αγοράζουν πολυτελή αυτοκίνητα για να μεταφέρονται από μητρόπολη σε μητρόπολη.

Γιατί πουθενά δεν είδαμε να γράφει για μείωση των εξόδων στους πολεμικούς εξοπλισμούς; Γιατί καθόμαστε και αγοράζουμε όπλα και όπλα, που μας είναι άχρηστα εντελώς; Για να προστατευθούμε από ποιους; Από αυτούς με τους οποίους είμαστε σύμμαχοι; Περίεργα πράγματα. Ή όχι;

Επίσης τώρα τελευταία ακούγεται για εξεταστικές για τα σκάνδαλα. Πιστεύει κανείς ότι θα βγει τίποτα; Γιατί και πέρσι έγιναν κάτι εξεταστικές και τα κουκουλώσανε μόνοι τους. Στη δικαιοσύνη θα πάει κανείς; Θα πληρώσει κανείς γι αυτά που έκλεψε από το κράτος και τώρα τα πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι;

Εν τω μεταξύ αυτοί της ευρωπαϊκής ένωσης μας κάνουν ότι θέλουν. Μια χαρά λέει τους φάνηκαν τα μέτρα. Ε βέβαια. Γιατί αυτοί θα τα πληρώσουν; Εδώ ζούνε; Ή άμα ζούσανε εδώ θα τα πλήρωναν αυτοί; Είναι σαν τον διευθυντή της τράπεζας της Ελλάδος που βγαίνει μια φορά το χρόνο και λέει ότι πρέπει να γίνουν περικοπές σε μισθούς εργαζομένων και συντάξεις, ενώ αυτός παίρνει 30.000 το μήνα.

Παρένθεση, αυτοί οι Γερμανοί ξεφύγανε εντελώς. Εκτός από την Αφροδίτη της Μήλου, με την οποία πολύ ασχοληθήκαμε γιατί το χέρι της δεν έχει βρεθεί και δεν ξέρουμε τι έκανε, αλλά μάλλον απίθανο να χειρονομούσε έτσι, και το προκλητικό τελευταίο σατιρικό, υποτίθεται, βίντεο τους, εχθές βγήκαν κάποιοι βουλευτές τους και είπαν ότι η Ελλάδα πρέπει να πουλήσει ξερονήσια και την Ακρόπολη για να σώσει την οικονομία της. Δεν κάθονται στα αυγά τους, γιατί δεν έχουνε περάσει και πολλά χρόνια από τότε που κάνανε τα χειρότερα εγκλήματα.

Κλείνει η παρένθεση και συνεχίζω. Ποιος φταίει, όμως, για όλα αυτά; Μήπως φταίμε εμείς; Ναι φταίμε εμείς. Εμείς που πάμε κάθε τέσσερα χρόνια, που τότε θυμούνται οι πολιτικοί ότι έχουμε δημοκρατία και μας καλούν να ψηφίσουμε, και ψηφίζουμε τους ίδιους και τους ίδιους. Πάθαμε μία, πάθαμε δύο, πάθαμε τρεις. Δε μάθαμε; Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και τον τσακώσανε λέει ο λαός. Αλλά εδώ δεν τον τσακώνουμε. Του δίνουμε και τέταρτη ευκαιρία του κλέφτη και πέμπτη και για να δούμε πόσες ακόμα; Είναι δυνατόν να είμαστε τόσο ηλίθιοι;

Αν το καλοσκεφτούμε είμαστε όντως ηλίθιοι. Και μάλλον, όπως είπε και ένας φίλος, αυτή είναι η πιο απλή εξήγηση για τα όσα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα. Δε θέλει, μου λέει, παραπάνω σκέψη και ψάξιμο. Και όντως έχει δίκιο. Είμαστε μια χώρα με πάρα πολύ χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Κι ας έχουμε τόσους και τόσους στα πανεπιστήμια. Δε λέει τίποτα απολύτως. Γιατί μόρφωση και παιδεία δεν είναι να ξέρεις να λύνεις μια διαφορική εξίσωση και να κάνεις τη σύνταξη ενός αρχαίου κειμένου. Παιδεία είναι να μπορείς να κρίνεις και να σκέφτεσαι μόνος σου αν αυτά που σου λέει ο άλλος είναι σωστά. Και δεν το κάνουμε εδώ αυτό. Ακούμε τους "σωτήρες" που μας υπόσχονται μας γεμίζουν με "θα", τάζουν και την πρόσληψη του γιου στο δημόσιο (για να μην ξεχνιόμαστε), και τελικά το μόνο που κοιτάζουν να πετύχουν από την όλη υπόθεση είναι το προσωπικό τους συμφέρον. Ούτε καν τους ενδιαφέρει το κοινό συμφέρον. Και τι κάνει ο Ελλήναρας. Πάει και τους ξαναψηφίζει.

Άρα μην πολύ κλαις, γιατί ήθελες τα έπαθες τα. Κάτσε και άκου τον Παπανδρέου, το Σαμαρά, την Παπαρήγα, τον Τσίπρα και τον Καρατζαφέρη να σου λένε τις ίδιες βλακείες κάθε τέσσερα χρόνια κι εσύ πήγαινε ξαναψήφισε τους. Κάτσε και άκου τους συνδικαλιστές να σου πρήζουν τα αυτιά όταν κι αυτοί κομματόσκυλα είναι και χωμένοι βαθιά μέσα στα σκατά.

Μα γιατί τόσα χρόνια δεν βγαίνει τίποτα από τις κινητοποιήσεις; Γιατί γίνονται με σκοπό κάποιοι, λίγοι, να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους. Πως γίνεται να είναι οι κινητοποιήσεις κομματικοποιημένες και με ταμπέλες και να περιμένουμε να πετύχουν; Πότε ο λαός θα ξεσηκωθεί επιτέλους από μόνος τους, χωρίς να περιμένει να του το πει κάποιος; Πέρσι το Δεκέμβρη, μήπως αυτό ήταν που πείραξε τους περισσότερους; Ότι ο κόσμος βγήκε έξω από μόνος του; Πότε επιτέλους ο ένας θα στηρίξει τον άλλον κι ας μην έχει ο ίδιος όφελος; Πότε θα απαιτήσουμε όλοι να φτάσουμε σε ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο;

Κουράγιο, δύναμη και πάνω απ' όλα αντίδραση. Ουσιαστική, ελπίζω, αυτή τη φορά. Καιρός είναι πλέον.