Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Γι αυτό δεν πάμε μπροστά

Μήνυμα αναγνώστη στο τρωκτικό

"Ρε παιδιά πλάκα μας κάνετε; Ξεσηκώθηκαν λέει οι υπάλληλοι του υπουργείου εσωτερικών και μπλόκαραν το εθνικό τυπογραφείο να μην τυπωθεί το ΦΕΚ γιατί τους κόψανε τους μισθούς!
Και μας ζητάνε να ξεσηκωθούμε για τα νέα μέτρα. Δηλαδή ρε κύριοι δημόσιοι υπάλληλοι που ήσασταν εσείς όταν εμάς τους ελεύθερους επαγγελματίες μας ξεσκίσουν χωρίς σάλιο εδώ και τόσα χρόνια και εσείς μου παινευόσασταν με την σιγουράτζα στο δημόσιο και λίγο σας ένοιαζε τι τραβάγαμε εμείς;

Μας στηρίξατε με κάποιο τρόπο εσείς ρε λαμόγια που μας πίνουν το αίμα όλες οι κυβερνήσεις που όλα τους τα μέτρα ήταν πάντα πάνω στο τομάρι του ελεύθερου επαγγελματία μια με το ΦΠΑ μια με το ΙΚΑ η τις τράπεζες;

Όσοι δεν το έχετε καταλάβει τους μόνους που δεν αγγίζουν τα νέα μέτρα είναι τους ελεύθερους επαγγελματίες και ο λόγος είναι ένας και απλός «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται» αν είσαι μέσα στα σκατα τι να πάθεις χειρότερο!!!!!!!!

Κόψτε τους και τον 13ο και τον 12ο μισθό τους χαραμοφάηδες που μου κάνουν και απεργία που για πάρουμε ένα χαρτί στο δημόσιο έχουν όλοι τους ύφος 500 καρδιναλίων και μας ταλαιπωρούν στην πιο απλή συναλλαγή."


Με κάτι τέτοιους που να πάει μπροστά η χώρα. Λέει να τους κόψουν και τον 13ο και τον 12ο, δεν τον ενδιαφέρει. Να ψοφήσουν στην πείνα κοινώς. Γι αυτό δεν πάμε μπροστά, γιατί αντί όλοι να θέλουμε ο άλλος δίπλα μας να πάει καλά και να φτάσει σε ένα καλό βιοτικό επίπεδο, προτιμάμε να πέσει και να είναι μέσα στα σκατά.

Αντί να καταλάβουμε ότι ο εχθρός είναι το κράτος, πιστεύουμε ότι εχθρός μας είναι ο διπλανός μας που ζει λίγο καλύτερα από εμάς. Κι αντί να θέλουμε να του μοιάσουμε εμείς, θέλουμε να πέσει αυτός εκεί που είμαστε εμείς.

Διάβασα πολλά "ωραία" σήμερα στο τρωκτικό. Είπαμε, ηλίθιος λαός είμαστε. Τι περιμένουμε.

1 σχόλιο:

Stepas είπε...

Πόσο μα πόσο δίκιο έχεις...

Tο διαίρει και βασίλευε είναι εδώ και αιώνες μία αλάνθαστη μέθοδος υποταγής. Στρέφουν τη μία ομάδα εργαζομένων ενάντια στην άλλη κι έτσι εξασφαλίζουν συναίνεση. Τα περιβόητα "ρετιρέ" του Αντρέα ακόμα πείθουν σαν επιχείρημα. Αντί να παλέψει ο άλλος για να πάρει κι αυτός όσα παίρνει ένας εργαζόμενος σε καλύτερα αμοιβόμενο κλάδο, κάθεται και συναινεί στο να κοπούν και σε αυτόν τον κλάδο τα δικαιώματα! Βάζουμε δηλ τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας. Τι να πεις...