Βόλος και Πήλιο

Αρκετές φορές μέχρι σήμερα στο blog έχουμε αναφερθεί στο Βόλο, άλλοτε αρνητικά, μέσα από δικά μου κείμενα, και άλλοτε θετικά, μέσα από κείμενα και σχόλια της Κατερίνας και της Γεωργίας. Αυτή τη φορά, όμως, λέω να αλλάξω γραμμή και να γράψω κι εγώ ένα κείμενο σαν αυτά των κοριτσιών.

Με αφορμή τον αγώνα του Αστέρα με τον Ολυμπιακό Βόλου, που έληξε 1-1, κατέβηκα για ακόμα μία φορά στη Μαγνησία. Είχανε έρθει συγγενείς και φίλοι από την Τρίπολη και ήμασταν μια παρέα επτά ατόμων που βρήκε την ευκαιρία να κάνει τις βόλτες της στο Πήλιο...

Ο προορισμός ήταν οι Μηλιές. Από εκεί ξεκινούσε το τρενάκι του Πηλίου το οποίο ένωνε τα χωριά με τον Βόλο. Τα δρομολόγιά του σταμάτησαν το 1971 και από το 1995 κάθε Απρίλη με Οκτώβρη εκτελούνται τουριστικά δρομολόγια. Όταν πήγαινα τρίτη γυμνασίου, είχαμε πάει εκδρομή στο Πήλιο, με ένα πρόγραμμα "Πράσινες εβδομάδες", δεν ξέρω αν το είχατε πετύχει, και είχαμε κάνει τη βόλτα με το τρενάκι, όπως φαίνεται στη φωτογραφία. Η διαδρομή πολύ ωραία και έχει μπει η ιδέα για το ερχόμενο καλοκαίρι να την κάνουμε περπατώντας, αν φυσικά δεν μας κόψουν τα φτερά τα δρομολόγια του τρένου. Αλλά κι αυτή να μην μας κάτσει, το Πήλιο έχει πολλά μονοπάτια για πεζοπορίες.

Αν βρεθείτε στις Μηλιές, μην κάνετε το λάθος που κάναμε εμείς. Να πάτε οπωσδήποτε για καφέ στο "Άννα να ένα μήλο". Όπως έμαθα από την Κατερίνα, είναι ένα πολύ ωραίο παραδοσιακό καφενείο με ιδιαίτερη διακόσμηση. Το διαπίστωσα ψάχνοντας στο ίντερνετ. Δείτε εδώ. Για όσους πίνουν καφέ, θα εκτιμήσουν απ' ότι μου είπε και τον ελληνικό στη χόβολη. Επίσης για φαγητό έχω να προτείνω το "Σαλκίμι", το οποίο και επισκεφτήκαμε και αξίζει! Είναι κρίμα να μην δοκιμάσετε τα "σπεσιαλιτέ" του!

Επιστροφή στο Βόλο. Για την πόλη δεν θα πω πολλά. Τα έχω γράψει σε ένα από τα πρώτα μου κείμενα, αν θυμάμαι καλά, και ας μην χαλάσω την θετική περιγραφή που κάνω μέχρι τώρα! Θα γράψω, όμως, μερικά πραγματάκια για τα μαγαζιά του, τα οποία είναι όντως ωραία.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά προτεραιότητας. Και αυτή είναι ο καφές, δεν πίνω αλλά τέλος πάντων. Δύο είναι αυτές που μου έχουν μείνει. Ο "Εξάντας", μια καφετέρια - μπαράκι, με ωραία ξύλινη διακόσμηση, με έντονο το θαλασσινό στοιχείο! Αυτό όμως το οποίο με έκανε από την πρώτη στιγμή να το βάλω ψηλά στις προτιμήσεις μου, είναι η μουσική του. "Έντεχνη" και ροκ ελληνική μουσική. Η δεύτερη είναι η "Φελούκα". Στα ελληνικά σημαίνει Νεφέλη και είναι μια ωραία καφετέρια με μαξιλάρες στο πάτωμα για ατέλειωτο άραγμα!

Η συνέχεια έχει φαγητό και τα γνωστά και φημισμένα τσιπουράδικα. Εμείς πήγαμε στον "Ιωλκό", όπου όντως οι πληροφορίες αποδειχθήκανε σωστές. Βέβαια το τσίπουρο μου φάνηκε λίγο ελαφρύ, αλλά τα φαγητά ήταν κορυφαία. Επίσης ωραία περιοχή για φαγητό και ζωντανή μουσική είναι τα Παλιά. Ωραίο μαγαζάκι που είχα πάει στην πρώτη μου επίσκεψη στο Βόλο, είναι το "Λαϊκό Ταβερνείο". Αυτή τη φορά πήγαμε στο "Πάλαια ποτέ" το οποίο μας άφησε απόλυτα ικανοποιημένους. Αλλά και το "χρυσό φασόλι", είναι μια καλή περίπτωση για μεζεδάκια.

Ακολουθεί φυσικά το ποτό ή η μπύρα και ο Βόλος σου δίνει πολλές επιλογές. Κουρσάρος, Bord de l'eau, το σπιτάκι και πολλά ακόμα...

Ας ελπίσουμε ότι του χρόνου με αφορμή πάλι την ομάδα, θα κάνουμε ένα ακόμα ταξίδι στην μαρίνα κάτω από το Πήλιο και αυτή τη φορά δεν θα πέσουμε πάνω σε εξετάσεις ξενόγλωσσων πτυχίων!

Βέβαια, επειδή ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να επισκεφτούμε το Βόλο πολύ πιο σύντομα!

Υ.Γ.: Η φωτογραφία με τον καφέ, το κομπολόι και το φύλλο είναι όλα τα λεφτά. Μπράβο στη φωτογράφο!