Ανδρείκελος ft. Razastarr - Ημερολόγιο

Έτυχε να το ακούσω αυτό το τραγούδι και μου καρφώθηκε στο μυαλό. Οι στίχοι του, τόσο γραφικοί και θεατρικά ερμηνευμένοι, μου θύμιζαν διήγημα που θα 'θελα να γράψω. Σκέφτηκα να γράψω όντως ένα διήγημα εμπνευσμένος από το τραγούδι αλλά μετά το θεώρησα εν μέρει κλοπή. Εξ' άλλου έτσι γραμμένο με εκφράζει πλήρως. Ακούστε το λοιπόν αξίζει.



"τί έγινε, που είμαι; δεν μπορω αλλο
βγαλτε με εξωωωωωω"

θελω να βγω να πεταξω τον κοσμο ν'αλλαξω
θελω να λυσω αυτα τα λουρια που με δενουν να κοψω
μα, ο κοσμος ξεμακραίνει μου κάνει σινιάλο
πισω απ'αυτους τους τοιχους μ'αυτά τα ψηλα τους κάγκελα
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩΩΩΩΩΩ
ημερολόγιό μου, τώρα βλέπω πολύχρωμα φωτάκια
και διαμαντενιες αμαξες με αγαλματενιους χρυσους καροτσερηδες κοιτα
κοιτα τον ηλιο σε μενα γελα σε μια ακτινα του ανεβαινω
αυτες οι νεράιδες που ταξιδευουν μαζι μου ειναι οι ευχες του κοσμου
γιατι ολοι μαγαπανε εκτος απ αυτους, αυτους που με κλεισαν εδω μεσα
αυτους που με κοβαν στραβα με τα ματια τους σαν λεπιδες και πονουσα
κ'υστερα με κρυο παγωμενο νερο με βρεχαν δυνατα σαυτον τον αχρωμο κοσμο
μου παν πως θα με ντυσουν νοσοκομο να βοηθω μου βαλαν αυτη την ασπρη ποδια με μακρια μανικια
και τα δεσαν γυρω μου τωρα δε μπορω να δω τα χερια μου και αυτο, και αυτο με σφιγγει
ΛΥΣΤΕ ΤΟΟΟΟ
δεν ειμαι εγω αυτος που ψαχνατε κανετε λαθος
θθθα σπασω του κλουβι θα σπασω την πορτα ρε τωρα θα δειτε
τους τοιχους, εχω τη δυναμη μπουλντοζας εχω τωρα θα δειτε
αφηστε με δε θελω τιποτα αλλο ρε σεις
ωχ ωχ παλι με τσιμπησαν μαυτα τα σωληνοειδη πλαστικα εντομα του υπνου
αφηστε θελω απλααα.. να φυγω ελευθερος
και δεν θα πω τιποτα για σας και οτι μαλακια κανετε εδω μεσα

καθως περνουσε προς την πυλη του υπνου του
εβλεπε το ημερολογιο του να χει στομα και μιλια να λεει
ολα ειναι περαστικα και κανε λιγο υπομονη
ενα πρωι ελευθερο πουλι θα ταξιδευεις
αδεσμευτος θα τρεχεις σαυτο που γυρευεις
μα πως θα γινει αυτο αφου εγω ειμαι κλεισμενος εδω
μην ανησυχεις και θα το δεις πως καποια μερα και συ θα βγεις εξω

ημερολογιο μου, σημερα ξυπνησα στραβα
δεν ξερω καν τι μερα ειναι
ψαχνω τον ηλιο και δεν τον βρισκω πουθενα
εχω φαγουρα στο στομα και δεν μπορω να ξυθω
ετσι δαγκωνομαι και τρεχει ενα κοκκινο υγρο το ειπαν αιμα
κ εδω εχει τοση σκοτεινια τι εκανα και με κλεισαν πιο μεσα
ενα τσιγαρο ζητησα πισω απ τα καγκελα μου και απλα αρπαζοντας το χερι αυτου που μου το δωσε
του ζητησα βοηθεια και αμεσως σκασαν οι ασπροντυμενοι φρουροι
και γω τους ελεγα πως δεν ειμαι φτερο καοι θα με φτααασουν
και καποιοι σκυλοι φιλοι μου καλοι τους φωναζαν πως μονο αγαπη εχω
μα αυτοι δεν τους ακουγαν και τοτε αποφασισα να τους φανερωθω
τους εξηγησα πως ειμαι ο πρωθυπουργος της χωρας
και πως θα τους εκανα ιπποτες συνοδους γαμπρους
μα τοτε γελασαν ισχυρα και με δεσαν δυνατα πιο σφτιχτα απο πριν λεγοντας μου
τωρα σωθηκαμε
δεν βγαζω ρε εδω ειναι ειναι ολοι τους τρελλοι
οπως τοτε στην πατρα στο καρναβαλι φορωντας την φορεσια μου την πριγκιπικη
και απο πανω στολη βατραχου για να βρω λεει μια κοπελια
και μολις μια πανεμορφη υπαρξη μ κανε την χαρη εγω βαλθηκα να κερδισω το φιλι της και τα καταφερα
καναμε καλη παρεα της εξηγουσα πως ημουν πριγκηπας
για ταλογα μου μιλαγα και τους τρανους μου αθλους
ομως οταν την πηγα στο παλατι
το γελιο της καρφωθηκε στη μνημη μου για παντα


καθως περνουσε προς την πυλη του υπνου του
εβλεπε το ημερολογιο του να χει στομα και μιλια να λεει
ολα ειναι περαστικα και κανε λιγο υπομονη
ενα πρωι ελευθερο πουλι θα ταξιδευεις
αδεσμευτος θα τρεχεις σαυτο που γυρευεις
μα πως θα γινει αυτο αφου εγω ειμαι κλεισμενος εδω
μην ανησυχεις και θα το δεις πως καποια μερα και συ θα βγεις εξω

"ει ψιτ ελα σηκω"
"μααα τι εγινε"
"σηκω βγαινεις εξω"
"αληθεια?"
"σηκω πανω ρε...
σηκω"
"ημερολογιο μου?"
"δεν ειμαι το ημερολογιο σου,
σηκω"

καθώς περνούσε πια την πύλη της εξόδου
έτρεχε και θυμότανε το ημερολόγιό του
"μη μιλας σ'οποιον ναναι και μη τους λες ο,τι βλεπεις, μ'ακους?
να μοιραστεις ο,τι εχεις μονο μ'ανθρωπους ικανους"
κ'αυτος σταληθεια εβλεπε τον ηλιο πια
σταληθεια εβλεπε να του γελα
και ακουγε τη χορωδια των πουλιων να τραγουδα
χαρμοσυνα τραγουδια για αυτον και να γλεντανε χεηη
κι ονειρο του θυμιζε που γιν'αλήθεια
αγάπαγε τους ανθρώπους μ'όποια στραβή τους συνήθεια στα στηθια
στη δεξιά του τσέπη πάντα μ'ένα στυλό
το ημερολόγιό του τον καθόδηγούσε
αγαπω αγαπω τους ανθρωπους μη με λετε τρελο
δε θα το πω γιατι εκει μεσα δε θελω να ξαναμπω οε
την αληθεια που σας πειραζει δε θα ξαναπω οε
την αληθεια την αληθεια που σας πειραζει δεν θα ξαναπω ε
μη με λετε τρελο σας παρακαλώ.